Haziran haziran | Page 50

BENCE ARTIK SEN DE GİTMELİSİN Gökhan Kırcılı Sen tanıdığım en kötü insansın ey sevgili. O kadar uzaksın ki bu yakınlıkta. Elimi uzatsam yok. Nasıl bir acı ki seni en kötü yapan beni sana kurban eden… Söylesene, hiç düşünüyor musun sende uzak limanlarda yaşamayı? Hiçbir dalganın egemen olmadığı fakat denize kıyısı olan bir yerde yaşamayı… Ey sevgili hiç düşündün mü beni o kıyıda? Eski Türk filmlerinin temizliğinde sana koşarken beni hiç düşündün mü? Karanlıkta yürümeliydik seninle, ne çıkacağını bilmeden karşımıza. O zaman belki daha bir ışık dolardı içimize. Sever adım yürürdük her yolda... Ayrı ayrı yaşamazdık belki beraber aldığımız her nefesi… Ey sevgili sen hiç karanlıkta yürüdün mü? Kaç yıl doldu? Dünya kaç defa döndü güneşin etrafında? Ve kaç defa karardı gökyüzü hayalinin üzerine? HİÇ DÜŞÜNDÜN MÜ? Güneş kaybolunca semadan daha bir “sen” kokar akşam sefaları. Rengarenk kokular dolaşır ellerini avucuma almayı istediğim her yerde. Sâhi oraya da geliyor mu rengi o kokunun? Burnun sızlıyor mu senin de? Olur olmadık zamanlarda senin de gözlerine toz kaçıyor mu? 50