Yeryüzünün tüm mescidlerine aynı sevinç yayılsın. Bir ayı huzurda olma gayretinde
geçireni huzura alma vaktidir şimdi. Secde anı kavuşma vakti... Secde yeri bayram yeri...
Câize gecesini secde ile güne bağlayanları sokak başlarında melekler bekliyor. Ellerinde
tebriknameleri ile birlikte. Melekleri şahit tutuyor. Secdelerin sahibi; Allah azze ve celle...
"İzzetime ve celalime yemin olsun ki günahlarınızı bağışladım. Sizler beni razı ettiniz.
Bende sizden razı oldum" diyor.
Bayramdı şimdi...
"Bayramım imdi, bayramım imdi
Yâr ile bayram edersin şimdi..."
(Hacı Bayram-ı Veli hz.)
Bayramlığını giyinip sokaklarda dolaşan çocuklar kadar şenleniyor cümle kainat. Mescid
çıkışlarında herkes birbiriyle bayramlaşıyor. Yâr bayram yerini açmış.
Sultanlar bayramlık dağıtıyor... Sevgili giderken bizden bir bayram sevinci hediye ediyor.
Yetimlerle, gariplerlede paylaşalım diye... Hani bir bayram sabahı peygamber efendimiz
(s.a.v) mescidden çıkınca köşede hüzünlenmiş bir yetimi görmüş, elini tutmuştu.
Yetimin gönlü bayram,
Adı beşir,
Annesi Hazreti Ayşe (r.ah.)
Babası peygamber efendimiz (s.a.v) olmuştu...
Yâr ile bayram etmenin şartlarından biriydi; yetim başı, mazlum gönlü... Sevgili giderken
bunu da tembihliyordu. Bayram sabahı kimse mahsun kalmasın diye fıtır sadakası
dağıttıyordu elleriyle... Bayramdı şimdi. Bayram olmuştu. Dargınlar barışmış, dostlar
kavuşmuş. Büyükler razı, küçükler mutlu. Gönüller huzurla sükun bulmuştu. Yâr ile
bayram etmenin adıydı bayram. Sultanların bayramlık giydirdiği anın adıydı bayram.
Kadrini bilenin hakkını verenin hakkıydı bayram... Gönlümüzü şenlendiren sevgilinin
emanet bıraktığı bu kıymetli hediyenin hakkını verebilmekte üstümüze haktır...
"Can bula cananını
Bayram o bayram ola
Kul bula sultanını
Bayram o bayram ola"
(Alvarlı Efe Hz.)
BAYRAMIMIZ BAYRAM OLA...
20