Evlâdiye Değil , Erbâbiye …
Hüsameddin Çelebi , canı gönülden Mevlâna ’ ya hizmet ettiği için , Mevlâna onu çok severdi . Bu yüzden ona hep rûhumun mertebesi diye hitâb ederdi .
Hattâ şöyle buyurmuştur , “ Benim ailem bir ay ekmeksiz kalsa ve bana bir ekmek hediye edilse , ben o ekmeği Hüsâmeddin ’ e veririm , Veled ’ e vermem .”
Bakın şimdi nasıl bir kişiliğe sahip Cenâb-ı Mevlâna …
Sultan Veled , ilimde hemen hemen babasına yakındı , çok kıskanıyordu babasını . İyi ama Cenâb-ı Mevlâna mânen oğluna soyunmadı . Hüsâmeddin Çelebi ’ ye soyundu .
Bugün bakıyorsun herkese şeyhlik veriyorlar . Şimdi sen dükkânını senden sonra işletsin diye kime verirsin ?.. Diyelim ki , senin oğlun o kadar sadık değil , kimlerdir müşteriler nasıl satılacak nasıl edilecek , bilmiyor . Dükkânda bulunmuyor , dışarda geziyor . Sen kalkıp onu getiriyorsun dükkânın başına . Sonra ne oluyor ? O dükkânı iflâs ettiriyor .
İşte Mevlâna der , “ Bizim yolumuz erbâbiyedir , evlâdiye değil .”
Ve getirdi Hüsâmeddin Çelebi ’ yi , 11 sene Sultan Veled Hazretleri hizmet etti Hüsâmeddin Çelebi ’ ye . Hüsâmeddin Çelebi Hakk ’ ın rahmetine ulaşınca o zaman Sultan Veled geçti .
68