HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 67

Yokluğa Bürün …
Bir gün Mevlâna , Sultan Veled ’ le Meram yolunda gidiyor . Karşıdan bir keşiş geliyor . Keşiş içinden , ‘ Şimdi Mevlâna ’ ya niyâz edeceğim ama , bele kadar eğileceğim ki , Mevlâna kalsın benlikte ’ diye geçiriyor .
Mevlâna , keşişin gönlünü okuyor . Trak … karşılaşıyorlar . Mevlâna hemen yere kapanıp başını secdeye vuruyor . Keşiş bağırıyor , “ Yandııım !”
Sultan Veled hayret içinde babasına bakıyor , ne yapıyor babası … Soruyor babasına , “ Baba ne oluyor , bir papaza neden secde ettin ? Neden papaz yandım diye bağırdı ?”
Mevlâna , “ Ah Veled ” diyor , “ o istedi benden altın kemeri alsın , beni benlikte bıraksın , ama kendi kaldı benlikte , o yüzden bağırıyor …”
İşte , her an imtihandayız . Hakk ’ ın güzellikleri sende varlığını zuhûra getirdiği zaman sen daha da yokluğa bürün ki , o güzellikler senden alınmasın …
67