“ İlâhî Hakk ” diyor Mevlâna , “ onbeş gündür benim de gözkapağımda arpacık var .” Sonra Hüsâmeddin ’ e dönüp , “ Oğlum ” diyor , “ rahat ol , balta kendi sapını kesmez . Şimdi bir nefes edeyim de belki bakarsın ikimizin de gözünden arpacıklar geçer .”
Mevlâna bu sözü sarfediyor , bir nefes ediyor ve ikisinin de gözlerinden anında arpacıklar gidiyor . Gittikten sonra Hüsâmeddin babasına dönüp diyor ki , “ Baba sen artık gidebilirsin , ben burada kalacağım Mevlâna ’ yla .”
Ve kalıyor . Mevlâna ’ yı çok seviyor , Mevlâna da onu çok seviyor . Dergâha hizmete veriyor kendini ve Mevlâna ' nın yanından hiç ayrılmıyor …
52