Çıkmadım Şeyhimin Dışına …
Mevlâna bir kasîdesinde diyor , “ Ey yolcular , balıklar gibi atlıyorsunuz uykuya . Sabah oluyor uyanıyorsunuz . Hepiniz uyandığınız zaman istekler peşine koşuyorsunuz . Ama bir kısmı da var istek peşine koşmuyor . Bütün yaratılanları kim yaratmış , O ’ nun peşine koşuyor .”
Dikkat ediyor musunuz ? Şimdi sabah kalktın , gözlerin açıldı . Ölümden uyandın , uyku yarı ölümdür . Vazifen nedir ?..
Yâ Rab sana çok şükür , beni güne kavuşturdun . Beni muhabbetinden , şevkinden , sana lâyık hizmetlerden mahrum etme , boş hizmetlere koşturma . Dünyalık hizmetlerim de varsa , onları gönlüme koydurmadan elimi tuttur , onun da üstüne çıkar beni , dersin .
Bak , bu güzel aklı konuşurken , sen tat alırsın kendi ağzından çıkan sözlerden . Çünkü ne derler ? Yarına bakalım var mıyız ? E madem varız , şimdi bizi var edeni zikretmemiz lâzım .
Biz burda açık söyledik . Ne söyledin Dede ? Ben şeyhimin vasıtasıyla erdim bu güzelliklere , onun sayesinde Ali ’ ye erdim , onun sayesinde Resûlallah ’ a erdim , onun sayesinde üstâdımız Mevlâna ’ ya erdim ve onların cemaatlerine erdim . Onların bulunduğu sohbetlere gittim , dinledim , kitaplarda yazılmayan sözler öğrendim . Bu yüzden anlıyor musun , ben çıkmadım şeyhimin dışına , katiyyen …
26