HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 219

Böyle yaşamını sürdürürsen , köprüyü geçmiş olursun . Yapmadıysan , köprüden çoktan düştün , ne kadar ibadet yaparsan yap boş sayılır .
Ne kadar ince bir yol , kıldan ince kılıçtan keskin . Kesilen koçlar mı geçecek ?.. Bütün bunlardan maksat insan nefsini kesecek ki köprüyü geçsin .
“ Ölüm , bizi birer birer çekip alıyor ; onun heybetinden , korkusundan akıllı insanların bile beti benzi sararıp durmadadır !
Ölüm , yolda durmuş , bekliyor ; efendi ise gezip tozma sevdâsındadır !
Ölüm , kaşla göz arasında ; onu hatırlamaktan bile bize daha yakın ! Fakat , gaflete dalanın aklı nerelere gitmede , bilmem ki ?..”
219