HASAN DEDE'NİN DİLİNDEN MANEVİ HİKAYELER | Page 49

“ Yok …”
“ Ah Celâleddin , sen de benim ışığımsın . Çile çekecek bir varlık varsa senin üzerinde , o da nefsindir . Ben seni bu âleme beni söyleyesin diye gönderdim …”
“ Gönül çilesini her can çözemez , Hâlden anlamayan ne bilsin bizi . Gönül âleminde bir olmuşuz ki , Oraya girmeyen bulamaz bizi . Sırrımız içtedir yere vermeyiz , Kazancımız nûrdur boşa vermeyiz , Câhil bilmez bizi , biz hor görmeyiz , Değer bilmeyenler anlamaz bizi . Âşıkların yüzü güleç , şirindir , Sözlerimiz kâmil sözü , derindir , Hilesiz dost olan kişi nâdirdir , Bilmeyen baksa da göremez bizi . Dede der , uyanıp pişerse özü , Uyarır , diriltir ârifin sözü , Görenler şevk alır , nûrlanır yüzü , Kendi özün görür bulursa bizi …”
49