Hasan Dede ’ nin Dilinden
“ Canem ben andan ezeli eşip geldim Aşkı kılavuz tutup , ol yola düşüp geldim Değilim kal ü kıylde , ya yetmiş iki dilde Yad yok bana bu elde , anda bilişip geldim Geçtim hotbin elinden , el çektim düğelinden Ol ikilik belinden , birliğe bitip geldim Dört kişidir yoldaşım , vefadar razdaşım Üçle hoştur başım , birini buşup geldim Ol dördün birisi can ; biri din , biri iman Biri nefsimdürür düşman , yolda savaşıp geldim Bir kılı kırk yardılar , birin yol gösterdiler Bu mülke gönderdiler , ol yola düşüp geldim Aşk şarabından içtim , on sekiz ırmak geçtim Denizler bendim deştim , ummandan taşıp geldim Ben andan geldim bunda , yine varurem anda Ben ana varasımı anda danışıp geldim Azrail ne kişidir , kast idesi canıma Ben emanet issi ile , anda bitirişüp geldim İmdi Yunus ' a ne gam , aşık melamet bednam Küfrüm imana şol edem , anda denişip geldim ...”
Yunus Emre
! 104