27
għal Alla u Isaija jipprova jfixkel l-istess triq li
l-poplu kien ser jintilef biha biex jurih it-Triq tassewwa, Alla ta’ Iżrael.
Il-ktieb ta’ Isaija
Dan il-ktieb hu mifrux fuq tliet taqsimiet:
• L-ewwel taqsima (kap 1-39) inġabret qabel
l-eżilju u tittratta ħafna l-ħtieġa ta’ konverżjoni
sinċiera. Din it-taqsima ħarġet mill-pinna talprofeta nnifsu.
• It-tieni taqsima (kap 40-55) inkitbet fi tmiem
l-eżilju minn awtur li kien x’aktarx dixxiplu ta’
Isaija bil-għan li jħeġġeġ lill-eżiljati (il-Lhud)
biex jagħmlu l-qalb u jafdaw f’Alla. Fil-fatt ittaqsima tittratta fuq Alla u l-ħażen tal-poplu.
• It-tielet taqsima (kap 56-66) inkitbet wara
l-eżilju minn awtur ieħor bi kliem ta’ tħeġġiġ u
inkorraġġiment lill-poplu biex ikompli jtejjeb
il-ħajja reliġjuża, ċivili u politika tiegħu.
Xebh fil-predikazzjoni ta’ Isaija u Ġwanni
l-Battista
Minħabba raġunijiet ta’ spazju ser nillimita ruħi
għal ċerti aspetti fundamentali li joħorġu filpredikazzjoni ta’ Isaija u Ġwanni l-Battista u naraw
flimkien xi xebh hemm bejniethom.
1. Kemm il-profeta kif ukoll Ġwanni għexu
f’perjodu meta l-Lhud kienu maħkuma millbarrani. Fil-każ ta’ Isaija Ġerusalemm kien
taħt l-Assiri u fil-każ tal-qaddis tagħna taħt
ir-Rumani. Mela s-sitwazzjoni soċjopolitika
ta’ Ġerusalemm kienet kważi l-istess jew
simili ħafna. Dan ifisser li l-atteġġjament
tal-Lhud baqa’ ma nbiddilx, ċioè bix-xewqa li
jmexxu lil art twelidhom u jiksbu indipendenza
politika. L-ironija tal-poplu Lhudi baqgħet
ma tistax tinftiehem minħabba l-istat kburi u
superjuri tagħhom. Il-Lhud kienu jafu li ġew
magħżula minn Jaħweh innifsu biex ikunu
l-magħżulin tiegħu. L-ebda ġens u poplu ieħor
ma kien imsejjaħ direttament minn Alla, allura
din il-ħaġa kienet tiddistingwihom minn popli
oħra. Il-Lhud dejjem saħqu li s-salvazzjoni
kienet tagħhom biss. Iżda li kieku kellhom raġun
xorta ma kinux denji għaliha.
2. Kemm Isaija kif ukoll Ġwanni kellhom
missjoni speċjali, qawwija iżda kollha
kemm hi responsabbli għaliex ġew
magħżula u maħtura minn Alla għal għan
salvifiku. Iżda sabu poplu ta’ ras iebsa,
supperv, kburi bih innifsu, mgħobbi b’kull
xorta ta’ ħażen. Għalhekk Isaija jgħid “Agħtu
widen u isimgħu leħni; oqogħdu attenti u
isimgħu kliemi” (28, 23). Din it-theddida
(imma fl-istess ħin stedina) ġiet indirizzata
lin-nies ta’ Ġerusalemm li baqgħu ma jridux
jisimgħu l-leħen ta’ Alla b’fomm il-profeta.
Għal xiex jeħtieġu joqogħdu attenti? X’leħen
ħa jisimgħu? X’inhu dan il-leħen li qed isejjaħ
u jwiddeb u ta’ min hu? “Leħen ta’ wieħed
jgħajjat fid-deżert: ‘Ħejju t-triq għall-Mulej
fid-deżert, wittu għal Alla tagħna mogħdija
fix-xagħri. Jintradam kull wied, u jitniżżlu
l-muntanji u l-għoljiet; kull art imħabbta
titwitta, kull art imħarbta ssir maqgħad. U tfiġġ
il-glorja tal-Mulej u l-bnedmin jarawha lkoll
f’daqqa, għax fomm il-Mulej tkellem” (40, 3-5).
Dan hu l-messaġġ ta’ dan il-leħen; hi l-vuċi ta’
Alla fi kliem Isaija, messaġġ ta’ tama, ta’ grazzja,
ta’ fidwa u salvazzjoni eterna. Meta Ġwanni
ġie mistoqsi dwar l-identità tiegħu xebbah
lilu nnifsu, b’umiltà, ma’ Isaija. Hu qatt ma
ppretenda li hu l-Messija, lanqas ippretenda
li jkun Isaija fil-glorja kollha tiegħu, iżda filmumenti dgħajfa ta’ ħajtu. Ried ikun profeta
ieħor attakkat, dgħajjef u finalment maqtul.