Πλέον το τρίτο βήμα είναι ο εντοπισμός του πιο αδύναμου κρίκου σε αυτή την αλυσίδα, το πιο ευάλωτο, βάσει αυτών των παραγόντων, κράτος. Εν συνεχεία θέτουμε τις απαραίτητες συνθήκες στη διαδικασία της αντίστροφης μηχανικής, ώστε να φωτίσουμε τα δημογραφικά κλειδιά για την ανάπτυξη αντικυβερνητικών τάσεων αυτονόμησης, από τις κεντρικές αρχές. Εκπρόσωποι του πολιτισμού, ιστορικοί, ΜΚΟ, ακτιβιστές, τα μέσα ενημέρωσης, άνθρωποι του εμπορίου και του marketing και « ανεξάρτητοι ερευνητές », μεταξύ άλλων, παίζουν το ρόλο της εμπροσθοφυλακής σε αυτή τη διαδικασία κοινωνικής προετοιμασίας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των υπηρεσιών πληροφοριών, των κρατών που επιθυμούν να διεξάγουν Υβριδικό Πόλεμο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τέτοιες « ειδικότητες » είναι απολύτως απαραίτητες για να αναλύσουν τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους που δύναται να χρησιμοποιηθούν, ώστε να διεισδύσουν ιδεολογικά στις « ψυχές » του επιλεγμένου κοινού τους. Ταυτόχρονα με αυτή τη διαδικασία, ασκούνται διάφοροι βαθμοί διαρθρωτικής προετοιμασίας, προκειμένου να εντατικοποιηθεί το τεχνητά κατασκευασμένο χάσμα μεταξύ του κράτους και των στρατηγικών στοιχείων των πολιτών του.
Πολιτισμικός και Εθνικός Πατριωτισμός:
Ο Υβριδικός Πόλεμος είναι ουσιαστικά η οπλική μετουσίωση της θεωρίας του χάους, η οποία εξαρτάται δυσανάλογα από τις αρχικές συνθήκες πριν από την έναρξη της αποσταθεροποίησης, παρά από την εξέλιξη αυτής. Όπως έχει προαναφερθεί, τα πολιτικά τρωτά σημεία σε κάθε κράτος-στόχο είναι σημαντικοί δείκτες στη μέτρηση των δυνατοτήτων επιτυχίας του ενδεχομένου ανατροπής καθεστώτος. αλλά οι έξι κύριοι παράγοντες είναι δύσκολο να τροποποιηθούν( πόσο μάλλον σε σύντομο χρονικό διάστημα), εάν δεν λειτουργούν πλήρως για την απόκτηση πλεονεκτήματος από τον υβριδικά επιτιθέμενο. Λόγω αυτού, οι κοινωνικές και διαρθρωτικές προετοιμασίες λαμβάνουν έναν ενισχυμένο ρόλο στην όλη διαδικασία, καθώς οι ιδέες και οι οικονομικές τάσεις είναι πολύ πιο εύκολο να παρεμβαίνουν στις διαδικασίες της επιθυμητής αλλαγής από ότι η εθνοτική σύνθεση ή τα διοικητικά όρια. Και τα δύο αυτά συστατικά χαρακτηριστικά( επηρεάζονται αντίστοιχα από την κοινωνική και διαρθρωτική προετοιμασία) μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμικό και εθνικό πατριωτισμό για το σύνολο των στοχευμένων πολιτών, χαρακτηριστικά τα οποία, αντιστοίχως, είναι η ισχυρότερη αμυντική γραμμή για ένα κράτος ώστε να αποκρούσει τον Υβριδικό Πόλεμο.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούμε ξανά στα παραδείγματα της Συρίας και της Ουκρανίας, καθώς το καθένα από αυτά ακολούθησε εντελώς αποκλίνουσες πορείες εξαιτίας, σε μεγάλο βαθμό, του διαφορετικού επιπέδου του πολιτισμικού / εθνικού πατριωτισμού πριν από την έναρξη του Υβριδικού Πολέμου. Αυτή η αρχική κατάσταση είναι αναμφίβολα η πιο κρίσιμη για τον καθορισμό του χρονικού διαστήματος της αποσταθεροποίησης και της ενδεχόμενης επιτυχίας αυτής.
Ο λαός της Συρίας έχει έναν από τους πιο έντονους πολιτισμικούς πατριωτισμούς, που με τη σειρά του ενίσχυσε την ανθεκτικότητα της χώρας στην αντίσταση προς την πολυδιάστατη υβριδική επιθετικότητα που διεξήχθη. Σαν αποτέλεσμα οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της έπρεπε να παρέχουν συνεχή υποστήριξη στα proxy στοιχεία τους, προκειμένου να διατηρήσουν, παρά φύση στην επιχειρησιακή εικόνα του Υβριδικού Πολέμου, τις χαοτικές διαδικασίες που ανέμεναν πως σύντομα θα αυτοσυντηρούνταν. Σε περίπτωση που αυτού του είδους η βοήθεια διαταραχθεί, μεταφράζεται άμεσα ως μια ορατή αποδυνάμωση των υβριδικών στοιχείων πολέμου στο εσωτερικό της χώρας και, κατά συνέπεια, οδηγεί σε γρήγορη εξάλειψη τους.
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 42