Geopolitics Magazine special edition 2016 | Page 3

Ο Φραγκίσκος Φερδινάνδος και η Σοφία έφτασαν στο Σεράγεβο με τραίνο, στις 28 Ιουνίου του
1914, λίγο πριν τις 10:00 π.μ. Εκείνη την στιγμή τίποτα δεν προμήνυε όσα θα επακολουθούσαν
στην Ευρώπη.
Μετά τον Γαλλογερμανικό πόλεμο ή γαλλοπρωσικό πόλεμο, όπως έχει επικρατήσει να λέγεται η
ένοπλη σύγκρουση της δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας υπό τον Ναπολέοντα Γ΄ με τον
σύνδεσμο γερμανικών κρατών υπό την ηγεσία της Πρωσίας, καμιά από τις Μεγάλες Δυνάμεις
δεν είχε στείλει τους στρατιώτες της σε κάποια επιχείρηση ενάντια σε μια άλλη. Πόλεμοι
φυσικά συνέχιζαν να υπάρχουν αλλά, όπως έγραφε ο Έρικ Χομπσμπάουμ, ιστορικός των
Οικονομικών και καθηγητής: «οι Μεγάλες Δυνάμεις διάλεγαν τα θύματα τους ανάμεσα στους
αδύναμους και έξω από τον ευρωπαϊκό κόσμο». Και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα στρατεύματά
τους είχαν βρεθεί αντιμέτωπα σε κάποια μακρινή αποικία. Η προοπτική, όμως, ενός μεγάλου
ευρωπαϊκού πολέμου έμοιαζε πολύ απίθανη. Οι τελευταίες δεκαετίες ήταν δεκαετίες θριάμβου
για την Ευρώπη. Η οικονομία είχε βγει δυναμωμένη από τη Μεγάλη Ύφεση του 1870-1880, η
επιστήμη και η τεχνολογία έκαναν άλματα και η κυριαρχία τους απλωνόταν σε ολόκληρο τον
πλανήτη. Η Belle Epoque, η Ωραία Εποχή, όπως ονομάστηκε η περίοδος της ευρωπαϊκής
ιστορίας που διήρκεσε από το 1871 ως την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 και
χαρακτηρίστηκε για το αισιόδοξο πνεύμα που κυριάρχησε, έμοιαζε πως θα συνεχιζόταν για
πάντα.
Τα χρόνια μεταξύ του Γαλλοπρωσικού πολέμου (1870-1871) και του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου
(1914-1918) χαρακτηρίστηκαν από μια ασυνήθιστη πολιτική σταθερότητα στη Δυτική και
Κεντρική Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι οι εντάσεις μεταξύ των Γαλλικών και Γερμανικών
κυβερνήσεων συνεχίστηκαν, ως αποτέλεσμα της γαλλικής απώλειας της Αλσατίας-Λορένης στη
Γερμανία κατά τη διάρκεια του 1871, πραγματοποιήθηκαν διπλωματικές διασκέψεις, με σκοπό
τη διαμεσολάβηση των διαφορών που απειλούσαν τη γενική ευρωπαϊκή ειρήνη.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2016

Page 2