Οι δύο χώρες, έχουν αυτή τη στιγμή μια σχέση η οποία είναι ωφελιμιστική, όπως είναι άλλωστε και ο κανόνας στις διεθνείς σχέσεις υπό το ρεαλιστικό θεωρητικό υπόδειγμα. Αποφεύγουμε την ταυτολογία αναφέροντας τον όρο « ωφελιμιστικές », επειδή μπορούμε να προσθέσουμε την a priori έκταση των ρωσοτουρκικών σχέσεων. Μην ξεχνούμε ότι περιοχές τις οποίες επιθυμεί να φέρει κάτω από την επιρροή της η Ρωσία( όχι μόνο περιοχή της Συρίας) τις διεκδικεί και η Τουρκία. Ο Καύκασος και η Κεντρική Ασία, είναι υπο-περιφέρειες που οι δύο χώρες, δύσκολα μπορούν να συνυπάρξουν.
Το μέλλον των ρωσο-τουρκικών σχέσεων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από:
1. Τις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις και πώς αυτές θα εξελιχθούν. 2. Τις ευρύτερες σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας, όπου πάλι παράγοντας θα είναι οι ΗΠΑ. 3. Το μέλλον της Τουρκίας και των σχέσεων αυτής με τη Δύση. 4. Το αν η Τουρκία ακυρώσει τα σχέδιά της σε Κεντρική Ασία και Καύκασο. 5. Το συνολικό μοίρασμα της ενεργειακής πίτας στη Μέση Ανατολή.
Το win-win, δεν είναι απαραίτητα αντίθετο στις διεθνείς σχέσεις με το win-loss. Το πρώτο, μπορεί να συμβαίνει για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα( συγκλίνοντα συμφέροντα) και το δεύτερο, εμφανίζεται όταν αυτά – ή κάποια άλλα- αποκλίνουν. Η γεωγραφία και η ιστορία, καθώς και οι στρατηγικές επιδιώξεις των δύο χωρών, μας δείχνουν πως το μέλλον των ρωσο-τουρκικών σχέσεων δεν είναι τόσο αισιόδοξο όσο φαίνεται προσώρας.
Ο κ. Αλέξανδρος Δρίβας είναι Υποψήφιος Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν / μιο Πελοποννήσου- συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης( ΤΟ. ΡΕ. ΝΕ).
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 16