το νοίκι για να εξοικονομήσουν τα χρήματα για την επισκευή της ραδιοφωνικής συσκευής τους. Το ραδιόφωνο, ελλείψει άλλων μαζικών μέσων ψυχαγωγίας, κάλυπτε τις ανάγκες της εποχής. Μουσική για ανάταση της ψυχολογίας, κωμικές εκπομπές και δραματικά νέα για την απόσπαση του ατόμου από τα προσωπικά του προβλήματα.
Στη σύγχρονη επιχειρηματική οικονομία ισχύει ο κανόνας της συγκέντρωσης του κεφαλαίου. Στην αρχή υπάρχει εισροή μικρών κεφαλαίων που εξελίσσουν τον κάθε κλάδο και εν συνεχεία, με την εδραίωση αυτών, ξεκινά η τεχνολογική εξέλιξη που απαιτεί μεγάλα κεφάλαια. Τούτο ουσιαστικά κλείνει τις πόρτες για κάθε άλλο μικροκεφαλαιούχο που θέλει να εισχωρήσει στο χώρο. Παρόλο δηλαδή που ο χώρος διατείνεται ως ανοιχτός προς όλους, ουσιαστικά αποτελεί έναν κλειστό κλάδο. Το δε κράτος εξυπηρετείται από την ύπαρξη μονοπωλιακών όρων, όπως φαίνεται και από την πρόσφατη ιστορία χορήγησης τηλεοπτικών αδειών και τη διατίμηση αυτών σε ύψη δεκάδων εκατομμυρίων. Σε αντίθετη περίπτωση το κράτος θα προωθούσε, μέσω θέσπισης βιώσιμων όρων, τη δημιουργία μικρών και συνεταιριστικών επιχειρήσεων που θα ασχολούνταν με τα ΜΜΕ, αντί για τη θωράκιση των μεγαλοεργολάβων, τους οποίους κατά τ’ άλλα καταπολεμά.
Η ενημέρωση ακολουθεί τα ίδια βήματα με τον επιχειρηματικό κόσμο. Προηγείται η οριζόντια επέκταση των ισχυρών εταιρειών, μέσω της εξαγοράς άλλων μέσων και της δημιουργίας ομίλων. Εν συνεχεία ακολουθεί η κάθετη επέκταση, δηλαδή η είσοδος των ομίλων αυτών, στο χώρο της παραγωγής πρώτων υλών, γεγονός που επιτρέπει τον έλεγχο των διακυμάνσεων των τιμών και του κόστους. Επίσης εισέρχονται στο χώρο της διακίνησης του προϊόντος, με αποτέλεσμα οι ενέργειες αυτές να καταλήγουν στον αυταρχικό έλεγχο της αγοράς. Έτσι βλέπουμε ομίλους, που κατέχουν αρκετές εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς, ποικίλων θεμάτων. Την ίδια στιγμή οι όμιλοι αυτοί κατέχουν τον απαραίτητο πανάκριβο εξοπλισμό( τυπογραφεία εφημερίδων, ηλεκτρονικό εξοπλισμό ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, στούντιο κ. α.), που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκτήσει κάποιος που δεν ανήκει στην αστική τάξη. Τέλος ο έλεγχος της διακίνησης, μέσω συγκεκριμένων εταιρειών διακίνησης τύπου ή μέσω των τηλεοπτικών αδειών, εξασφαλίζει τον ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό, ακόμα κι εντός της αστικής κάστας μίας κοινωνίας, διότι η πληροφορία δεν φτάνει να μεταδοθεί, αλλά πρέπει να μεταδοθεί και στον απαραίτητο χρόνο και γεωγραφικό εύρος.
Το τελευταίο βήμα είναι η διαφοροποίηση, δηλαδή η εξαγορά εταιρειών, άσχετων με την αλυσίδα παραγωγής. Αυτό οδηγεί στο πολυκλαδικό μονοπώλιο δηλαδή τον έλεγχο διαφορετικών κλάδων της αγοράς, οι οποίοι όμως στο σύνολό τους επηρεάζουν την γενικότερη οικονομία. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως αρκετοί από τους ανθρώπους των ΜΜΕ ασχολούνται και με άλλα είδη επιχειρήσεων, όπως εφοπλιστικές εταιρείες, αθλητικές εταιρείες, κατασκευαστικές κτλ. Τοιούτο τρόπο οι επιχειρηματίες ξεπερνούν την κρίση που επέρχεται από τον κορεσμό της αγοράς και της αύξησης του κόστους λειτουργίας από τις τεχνολογικές εξελίξεις( νέος εξοπλισμός).
Στην Αγγλία η Reed International κατέχει το 35 % της κυκλοφορίας όλων των αγγλικών εφημερίδων. Μαζί με τη News International κατέχουν τις μόνες δύο απογευματινές εφημερίδες, ενώ μαζί με τις International Beaverbook και Associated Newspapers κατέχει το 86 % των κυριακάτικων εφημερίδων. Στη Γερμανία ο όμιλος Springer ελέγχει το 40 % του γερμανικού τύπου και το 80 % του βερολινέζικου. Στις ΗΠΑ ο όμιλος RCA διαθέτει στρατιωτική βιομηχανία, την RCA Global Communication με εταιρείες τηλεπικοινωνίας σε πάνω από 200 χώρες στον κόσμο, συμμετοχή σε διαστημικά προγράμματα, έξι εκδοτικούς οίκους, την RCA Records, μερίδιο στον τηλεοπτικό σταθμό NBC και την εταιρεία ενοικιάσεων αυτοκινήτων Hertz. Στον NBC συμμετέχει με μερίδιο μετοχών και ο όμιλος Rockfeller, όπως και στους τηλεοπτικούς σταθμούς CBS, ABC, αλλά και σε τραπεζικές και πετρελαϊκές επιχειρήσεις.
Geopolitics. com. gr all rights reserved 2016 Page 47