Geopolitics Magazine September - October 2014 | Page 61
Geopolitics & Daily News Magazine
Αργότερα, το έργο αυτό αποφάσισαν να το επιχειρήσουν οι Ολλανδοί και στη συνέχεια οι Γάλλοι, αλλά
και πάλι λόγω διαφόρων πολεμικών γεγονότων, ματαιώθηκε.
Είχαν σχεδιαστεί, μάλιστα, και αρκετές διαφορετικές διαδρομές πάνω στο στενό «λαιμό» γης της
Νικαράγουα, όπου θα χαρασσόταν η διώρυγα, πάντα με επίκεντρο τη λίμνη της Νικαράγουα, δεύτερη
μεγαλύτερη λίμνη στην Κεντρική και Νότια Αμερική,προκειμένου να ενωθούν οι δύο ωκεανοί και να
μπορούν να περνούν τα πλοία χωρίς να κάνουν τον τεράστιο γύρο της Ν.Αμερικής από την Παταγονία.
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν στις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών ναυτικών χωρών την απόφασή
τους να επιχειρήσουν εκείνες μόνες τους τη διάνοιξη. Για το σκοπό αυτό μετέβη στη Νικαράγουα ο
διάσημος τότε Γάλλος μηχανικός Λεσσέψ, ο οποίος είχε δώσει δείγματα δουλειάς με τη διώρυγα του
Σουέζ και της Κορίνθου. Μετά, όμως, από αλλεπάλληλες εσωτερικές ταραχές και συγκρούσεις το 1902
προτιμήθηκε ο Παναμάς για τη διάνοιξη της εν λόγω διώρυγας.
Για να φτάσουμε τελικά στα τέλη του 2006
όταν η κυβέρνηση της Νικαράγουας
παρουσίασε ένα νέο σχέδιο της τελικής
διάνοιξης της διώρυγας, καταθέτοντας την
πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη.
Το 2008 ο Ρώσος πρωθυπουργός Ντμίτρι
Μεντβέντεφ αναθέρμανε τις συζητήσεις,
ωστόσο οι Κινέζοι ήταν αυτοί που πρόσφατα
έκαναν το αποφασιστικό βήμα, αφού η
κεντρική και λατινική Αμερική εξελίσσονται σε
σημαντικές αγορές για τα προϊόντα που εξάγει
η 3