Geopolitics.com.gr
Προς παράδειγμα αυτών φέρουμε την "επιθετική τάση" εξαγοράς όλων των εμπορικών επιχειρήσεων στα
Σκόπια από Ελληνικές επιχειρήσεις , που ενώ με βάση ενός εθνικού σχεδίου θα ήλεγχε στην ουσία την
οικον ομία της άλλης χώρας, δίνοντας κίνητρα αλλά και έλεγχο στο πως θα κινούνται οι Ελληνικού
συμφέροντος επιχειρήσεις στο εξωτερικό , οι ιδιώτες
έπραξαν αυτόβουλα ως επιχειρήσεις χωρίς κανένα
εθνικό σχεδιασμό. Οι πολίτες της Ελλάδος είδαν
αρνητικά όλα αυτά που έγιναν και έφεραν εμπόδια
στο όλο εγχείρημα. Κάτι φυσικά που ίσχυσε και
εσωτερικά της χώρας της Ελλάδος απέναντι σε
επιχειρήσεις και προσπάθειες ανάπτυξης , από
συντεχνίες ή/και πολιτικά συμφέροντα με συμμετοχή
στον αρνητισμό, με μόνο γνώμονα την ψηφοθηρία.
Αυτό και πολλά άλλα παρόμοια παραδείγματα
παράδοξης εσωστρέφειας της χώρας μας , σε
οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, οδηγούν ακόμα και σήμερα την Ελλάδα σε μια λανθασμένη εννοούμενη
, αμυντική πολιτική από πολίτες και πολιτικούς, δημιουργώντας τα κενά στην γεωπολιτική της θέση.
Κενά που εκμεταλλεύονται άλλοι με πρώτη ίσως την Τουρκία ,που εγκαθιδρύει επιρροή τόσο σε επίπεδο
διπλωματίας όσο και σε οικονομικές σχέσεις, στήνοντας μέχρι και αλυσίδες βιομηχανιών σε χώρες όπως
το Κόσσοβο και την Αλβανία.
Τουρκικές βιομηχανίες και οικονομικά πακέτα επενδύσεων που λειτουργούν με βάση ένα εθνικό πλαίσιο
για την Τουρκία, και μόλις τώρα έχουν αρχίσει να αποδίδουν μετά από μια προσπάθεια τους επί 5 έτη.-(μετά το 2004 που η Ελλάδα άρχισε την εσωστρεφή πορεία της ακολουθώντας βήματα που είχε
ξανακάνει την δεκαετία του 1990).-- Ένα σχέδιο που ποτέ δεν κάναμε εμείς και φυσικά δημιούργησε το
κενό για να μπουν άλλοι στην θέση μας.
Περνώντας τώρα στα εσωτερικά τεκταινόμενα μιας χώρας, εκείνο που ξεχωρίζει πάντα είναι η σύμπτυξη
και συσπείρωση του κόσμου (πολιτών και πολιτικών) πίσω από ένα κοινό εθνικό συμφέρον και στόχο,
έτσι ώστε να εμφανίζεται ένα ενιαίο δόγμα και γραμμή προς τα έξω. Αυτό που ακούμε τόσο συχνά όλοι
μας από ΜΜΕ, από πολιτικά στόματα, αλλά τελικά είναι προς την στήριξη των κομματικών
μικροπολιτικών περισσότερο, παρά για εθνικά θέματα.
Ένα τρανταχτό ακόμη ιστορικό παράδειγμα στο διεθνές στερέωμα του κατά πόσο μπορεί να επηρεάσει
μια τέτοια αρνητική τάση του πληθυσμού μιας χώρας, είναι ο πόλεμος που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ στο
Βιετνάμ και κατέληξε σε ήττα τους, κυρίως λόγω του εσωτερικού πολιτικού κόστους που είδε η εκεί
κυβέρνηση να δημιουργείται εις βάρος της, όταν αυτός έφυγε από την εικόνα του εθνικού συμφέροντος
για τον απλό πολίτη.
Στην Ελλάδα λοιπόν όπου από τα μεταπολεμικά χρόνια, δεν προέκυψε ποτέ το «εθνικό όραμα» είναι
λογικό να μην υπάρχει συσπείρωση πολιτών και πολιτικών και το ατομικό συμφέρον να υπερβαίνει το
εθνικό. Αυτό βέβαια έχει ως αποτέλεσμα την μεγέθυνση της όλης αρνητικής εσωστρεφούς τάσης, και
την διόγκωση της σε σημείο που να μπορεί να επηρεάσει τις διπλωματικές θέσεις και γραμμές προς τα
έξω αφού το εσωτερικό πολιτικό κόστος υπερβαίνει αυτό του εθνικού κέρδους που σχεδόν πάντα είναι
μακροπρόθεσμο.Πώς μπορεί να αλλάξει πλέον αυτό;.
Μα διά της παιδείας! Ένας ευαίσθητος τομέας της γεωπολιτικής ικανότητας κάθε χώρας, που καθορίζει
μεγάλο κομμάτι της ύπαρξης ενός κράτους αφού μαζί με την θρησκεία αποτελεί έναν από τους
ισχυρότερους συνδετικούς κρίκους μιας κοινωνίας. Η παιδεία που κατακλύζεται από εθνικά πολιτισμικά
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2014
Page 25