Geopolitics.com.gr
Δεν μπορεί μια χώρα να δεχτεί διλήμματα όταν η ίδια δεν αφήνει χώρο για αυτά.
Στα παραπάνω αποτυπώνεται όλη η θεωρία στο πως ακριβώς μια χώρα σαν την Ελλάδα στέκεται ή
μπορεί να σταθεί σε μια κατάσταση , έχοντας υπόψη στοιχεία γεωοικονομίας και γεωπολιτικής. Επειδή
όμως κάθε εποχή έχει τις δικές της παραμέτρους και κάθε περίσταση έχει μια διαφορετική οπτική, πως
μπορεί τελικά να οριστεί και να ενδυναμωθεί η πραγματική γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος;
Ελλάδα και γεωστρατηγική αξία.
Φεύγοντας από τις αντικειμενικές θεωρίες και τις γενικότητες προχωράμε, με ρίσκο ίσως, σε μια σειρά
προσωπικών παρατηρήσεων που ίσως να έκαναν την χώρα να οδηγηθεί με τρόπο ριζικά διαφορετικό , σ'
ένα διεθνές σκηνικό αρκετά ρευστό και αρκετά παράδοξο αν και συνάμα όμοιο με άλλες ιστορικές
περιόδους. Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι πρόκειται για προσωπική θεώρηση των πραγμάτων
βασιζόμενη σε όλα τα παραπάνω.
Ας ξεκινήσουμε με την επιθετική διπλωματία. Οι παράγοντες που μπορούν να στηρίξουν κάτι τέτοιο είναι
τρείς ουσιαστικά. Η ισχύς της οικονομίας, η ένωση των πολιτών και πολιτικών της χώρας κάτω από ένα
κοινό εθνικό σκοπό, με τελικό επιχείρημα (αν αυτό καταστεί αναγκαίο) την ισχύ των όπλων.
Το αλληλένδετο δέσιμο της γεωοικονομικής θέσης μια χώρας με
την ισχύ της διπλωματίας της είναι εκείνο που μπορεί και
επηρεάζει καταστάσεις, καθώς και οι επενδύσεις μιας χώρας στο
εξωτερικό , αγοράζοντας και ρυθμίζοντας την εσωτερική
οικονομία της άλλης χώρας αποτελεί ένα μοχλό πίεσης που μπορεί
να λειτουργήσει πολύ ευνοϊκά αν αυτό χρησιμοποιηθεί κατάλληλα
κάτω από ένα εθνικό σχέδιο. Η Ελλάδα είχε καταφέρει επί
παραδείγματι στο πρόσφατο παρελθόν να αγοράσει τράπεζες ,
μερίσματα τηλεπικοινωνιών και εμπορικές επιχειρήσεις στις γύρω
χώρες, ενισχύοντας έτσι και τις εισαγωγές συναλλάγματος. Το
δυστυχές ήταν ότι έγινε κάτω από ιδιωτική πρωτοβουλία μόνο και
χωρίς καμία εθνική στήριξη βάση ενός σχεδίου μακρόπνοου που θα εγκαθίδρυε την Ελληνική επιρροή
στον τομέα της οικονομίας ανά χώρα, στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Για αυτό και κατέληξε σε εσωτερική κατάρρευση των ίδιων αυτών τομέων. Άλλωστε, αν και στον
ιδιωτικό τομέα, το πρόσκαιρο και βραχυπρόθεσμο συμφέρον πολλές φορές μπορεί να δημιουργήσει
μεγάλα κέρδη, δεν έχει δημιουργήσει σχεδόν ποτέ, και τις κατάλληλες προϋποθέσεις για εναλλακτικές
λύσεις όταν έρθουν καιροί δυσκολίας χωρίς μια εθνική πολιτική στήριξης.
Η Ελλάδα, λοιπόν, στην σημερινή εποχή με μια τάση οικονομικής εσωστρέφειας και εξαρτημένου
δανεισμού , αλλά και με μηδενική παραγωγή δεν δείχνει μια δυνατή οικονομία που θα στήριζε μια
ισχυρή διπλωματία.
Πρόσθετα αυτών , στο εσωτερικό της χώρας, η αδυναμία όλων των πολιτικών ηγεσιών μεταπολεμικά να
εμφυσήσουν στον πληθυσμό ένα κοινό στόχο και σκοπό, τις οδηγούσαν πάντα στο να αντιμετωπίζουν
μια εσωτερική τάση άρνησης ή ατομικής εκμετάλλευσης προς βλάβη του συνόλου. Αυτό από μόνο του,
ήταν ικανό πολλές φορές να φρενάρει μια στάση που θα βοηθούσε το εθνικό συμφέρον.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2014
Page 24