ιστορία της δύσης . Υπάρχει άλλωστε από την αρχαία Ρώμη και το Βυζάντιο μια προοδευτική εξέλιξη της άσκησης εξουσίας , από την Αυτοκρατορία στα Έθνη-Βασίλεια και από τα τελευταία στα Έθνη-Κράτη με έμφαση στην αντιπροσωπευτική λαϊκή εξουσία . Παρατηρούμε εξάλλου και το εξής , η μία και ενιαία εκκλησία δεν άντεξε από το διαχωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας δε δυτική και ανατολική , οπότε και διαχωρίστηκε στην αρχή ιδεολογικά , έπειτα διοικητικά και τέλος δογματικά σε δυτική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και σε Ανατολική Ορθόδοξη . Ο διαχωρισμός ήταν πρωτίστως γεωπολιτικός και όποιος κατάλαβε , κατάλαβε . Έχετε αμφιβολία μήπως για το τι θα γίνονταν , αν τελικά η κόρη της Ειρήνης της Αθηναίας ή της ίδιας της Αυτοκράτειρας , νυμφεύονταν τον Κάρολο τον Μέγα ; Θα άλλαζε ολόκληρο το πρόσωπο της ιστορίας και ίσως σήμερα ο « τσακωμός » της χριστιανικής ανατολής και της χριστιανικής δύσης να γράφονταν στα βιβλία της ιστορίας σαν μια μικρή παρεξήγηση μεταξύ δύο αδελφών .
Το πέρασμα της άσκησης εξουσίας στην έννοια του έθνους , δια αντιπροσώπων κατά κύριο λόγο και η εμφάνιση της νέας μορφής δημοκρατίας με την παράλληλη υιοθέτηση των ιδεολογικών μοτίβων του διαφωτισμού ( ο οποίος σύμφωνα με μια φίλη μου ιστορικό , έγινε μάλλον με λάμπες οικονομίας ), μεταμόρφωσε τόσο την δυτική πολιτική ψυχή όσο και την θρησκευτική . Παράλληλα άσκησε τεράστια πίεση στο διοικητικό σύστημα , ιδιαίτερα της ορθόδοξης εκκλησίας . ( Η Ρωμαιοκαθολική είχε φροντίσει από πριν να καλύψει τα νώτα της , αυτό θα το συζητήσουμε σε κάποιο , ίσως , επόμενο άρθρο ). Η εθνικοποίηση των κρατών , η πρόταξη του « πατριωτικού » συμφέροντος έναντι οποιουδήποτε άλλου , η καπήλευση του τελευταίου από , κατά καιρούς , ακραία στοιχεία , έθεσε σε δεύτερη μοίρα την οικουμενικότητα του μηνύματος της πεντηκοστής και της ρύσης του Αποστόλου Παύλου « Δεν υπάρχει Ιουδαίος ούτε Έλληνας , δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος , δεν υπάρχει αρσενικό και θηλυκό . γιατί όλοι εσείς είστε ένας στο Χριστό Ιησού » Προς Γαλάτας κεφ . 3 .
Ο Θάνατος της ιδέας της Πεντηκοστής .
Όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο του Geopolitics , η έννοια της Πεντηκοστής είναι ο κεντρικός πυρήνας ύπαρξης του Χριστιανικού Μηνύματος κάτι που περιγράφεται καλά στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο όπου η Σταύρωση και η Ανάσταση ισοδυναμούν με την έλευση του « Παράκλητου », του Αγίου Πνεύματος . Δηλαδή της ένωσης των πιστών στο ένα σώμα της εκκλησίας , της ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ εκκλησίας που είναι σώμα Χριστού . Το νόημα της Πεντηκοστής δεν ήταν απλά ένα θεολογικό τερτίπι αλλά η ελπίδα του ανθρώπου για την ενότητα των πάντων σε ένα σώμα , ήταν επίσης η άρση της κατάρας της Βαβέλ , η άρση της φυλετικής σύγχυσης των εθνών και η επαναφορά της κοινής κατανόησης κάτω από το λάβαρο του αναστημένου Χριστού . Έτσι ώστε όλα τα έθνη να γίνουν αυτό που λέει η Αποκάλυψη του Ιωάννου , « Βασίλειον Ιεράτευμα ». Σήμερα όπου και να κοιτάξουμε βλέπουμε , στην καθ ’ ημάς ανατολή κυρίως , όχι μόνο μια διασπασμένη εκκλησία αλλά πολλές εκκλησίες που εγκλωβίζονται μέσα στα στενά εθνικά τους όρια , που δεσμεύονται από την μοίρα του κάθε έθνους από το οποίο απαρτίζονται . Όπως ήδη είπαμε αυτό είναι περισσότερο εμφανές στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία και λιγότερο στην Δυτική . Το αίτιο είναι η διαφορετική μοίρα που ακολούθησε ιστορικά η ανατολή από τη δύση και εξηγούμαι ευθύς αμέσως .
To Τέλος της Οθωμανικής Διοίκησης και ο Εθνικισμός των Βαλκανίων .
Η κατάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , η οποία οδήγησε στην ανεξαρτητοποίηση και εθνικοποίηση των κρατών και των λαών των Βαλκανίων κατά τον 19ο αιώνα , αλλά και η συνακόλουθη επιλογή των περισσοτέρων εξ΄ αυτών να θέσουν τον εαυτό τους στη διάθεση και την πολιτική και πολιτισμική πορεία της δύσης οδήγησε σε έξαρση του φαινομένου του εθνοφυλετισμού καταργώντας σταδιακά την επιρροή του Οικουμενικού Πατριαρχείου .
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2017 Page 29