geoCED geoCED Sayı 1 | Page 22

SAYI: 1 YEMEK KÜLTÜRÜNDE COĞRAFYANIN İZLERİ Gürhan CANDAN 1 İnsanların da tüm canlılar gibi yaşamak için beslenmek zorunda oldukları bir gerçektir. Bu ihtiyaç, atalarımızın, insanlık tarihinin önemli bir kısmında avcı-toplayıcı bir yaşam sürmesine neden olmuştur. Bu dönem, insanın yalnızca hayatta kalabilmek için ve hatta genellikle ne işe yaradığını ve ne olduğunu bilmeden yediği, tek amacının hayatta kalmak olduğu dönemdir (Düzgün, ve Özkaya, 2005:41-47). Avcı- toplayıcı insan, zaman içinde yerleşik yaşama geçerek ihtiyaç duyduğu besinleri belirli ölçüde ve kademeli olarak kendisi üretmeye başlamıştır. Bu süreçte beslediği ve avladığı hayvanları, ürettiği ve topladığı gıda maddelerini depolamayı, korumayı ve pişirmeyi öğrenmiş, onların farklı şekillerde tüketilebileceğini keşfetmiştir. Nihayetinde besin üreticiliği çoğu yerde avcı-toplayıcılığın yerini almıştır (Kottak, 2008:285. Aktaran: Beşirli, 2010:161). Toprağa kök salan insan ve onun meydana getirdiği medeniyetler, köksaldıkları coğrafyadan fazlasıyla etkilenmeye ve ondan yararlanmaya başlamıştır. Farklı fiziki koşullar,flora ve fauna, toplumların yaşam biçimlerinin şekillenmesinde rol oynamıştır. Bu “yaşam biçimlerinden” biri de yeme içme alışkanlıklarıdır. Kuşkusuz yaşanılan çevre ve onun unsurları, yeme içme alışkanlıklarının oluşmasında büyük bir etkendir. Sözgelimi Coğrafi Keşifler’den önce Avrupalı köylüler büyük olasılıkla kassava, pomeloya da ejder meyvesi gibi yiyecekleri hiç görmemişler veya tatmamışlardır. Ya da tropikal kuşağın yerlileri büyük olasılıkla enginar ya da kerevizi hiç tüketmemiştir. Yani insan uzunca bir süre, yalnızca içinde bulunduğu coğrafyanın nimetleri ile bütünleşik bir hayat sürmüştür. Dünya’nın çeşitli yerlerine yayılan topluluklar, bulundukları bölgelerle özdeşleşmiş yeme-içme alışkanlıkları geliştirmiş, bunlar zamanla o toplumların kültürel desenlerine ait birer motife dönüşmüştür. GELİŞİM - ETKİLEŞİM Bir kültürün yeme alışkanlıklarıöncelikle onu elde edebileceği doğal kaynaklar tarafından belirlenmektedir(Tez, 2015:9. Aktaran: Yılmaz ve Önçel, 2018).Yemek kültürü bu nedenle coğrafyadan coğrafyaya değişen bir olgudur(Çetin,2006:17.Aktaran:Yılmaz ve Önçel, 2018). • Orta kuşağın yüksek enlemlere yakın kesimlerinde düşük sıcaklık koşullarına sağladıkları uyum nedeniyle tahıllar, kökler, balık, av etleri, sığır yaygındır. 1 Uğur Okulları Coğrafya Ege-Akdeniz Bölge Sorumlusu Coğrafya Eğitimi Derneği Yönetim Kurulu Üyesi geoCED www.geoced.org 19 Coğrafya Eğitimi Derneği www.tceder.org