Na przełomie 2019 i 2020 roku rozpoczęliśmy przeprowadzkę do długo wyczekiwanej, nowej siedziby Międzynarodowego Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście
w zaadaptowanym do tego celu historycznym budynku tzw. Theatergebäude. Oczami wyobraźni zapełnialiśmy sale wykładowe i seminaryjne uczestnikami kursów, szkoleń
i konferencji. Słyszeliśmy już niemal życie tętniące w tym budynku, dyskusje, gwar rozmów, korytarzowy hałas.
I nagle, niczym grom z jasnego nieba, pojawiło się zagrożenie: nieznane, nieoczekiwane, groźne i dewastujące dotychczasowy porządek, dotychczasowe zachowania, systemy poznawania
i wartościowania – epidemia wywołana wirusem SARS-CoV-2.
Nie przypuszczaliśmy, że zamiast kontynuować nasze dotychczasowe projekty, przyjdzie nam rozpocząć zupełnie nowy, niezwykle trudny i przełomowy etap naszego rozwoju.
Na kilka miesięcy Miejsce Pamięci stało się niedostępne dla odwiedzających. Przewodnicy przestali wypełniać misję mówienia o tym Miejscu, o jego Ofiarach, o przestrodze pobudzającej do refleksji. Wstrzymane zostały wizyty i zajęcia w archiwach, niedostępne stały się zbiory z obozowymi kolekcjami.
Cisza przestrzeni rozległych terenów kompleksu obozowego Auschwitz stała się jeszcze bardziej przejmująca i nieludzka. Po 75 latach od wyzwolenia zaczęło się wydawać, że głos
z Auschwitz milknie…
Jednak tak nie jest. Nie możemy do tego dopuścić. To właśnie teraz głos troski, niepokoju i przestrogi, wzywający do czujności i działania, powinien być donośny, gdyż coraz lepiej mają się populizm, nacjonalizm i strach przed obcym, przed innym, nie takim jak ja.
Nie wątpimy, że odwiedzający, uczniowie i zainteresowani powrócą, kiedy zniesione zostaną obostrzenia sanitarne. Jednak nie czekamy na to biernie i już teraz poszukujemy nowych dróg, nowych rozwiązań, uzupełniamy nasze propozycje edukacyjne o formy on-line tak, aby dotrzeć
z przesłaniem i doświadczeniem Auschwitz i Holokaustu do tych wszystkich, dla których ludzka godność, otwartość, szacunek i tolerancja to bezcenne wartości. My te wartości chcemy aktywnie wspierać, realizując testament byłych więźniów Auschwitz: Nigdy więcej! Nigdy więcej nie pozostawajmy obojętni!
Andrzej Kacorzyk
Dyrektor MCEAH
|3|
Wstęp