30
ERIK DE WIT
HOTELBAAS !
Hij is traditioneel genoeg om zijn gasten te laten proeven van klassieke gastvrijheid , maar ook modern genoeg om de liefde voor zijn vak op jonge mensen over te brengen . Hij heeft meer dan genoeg meegemaakt om het leven te kunnen relativeren , maar is ook gretig genoeg om weer iets te bedenken waardoor het nóg beter gaat . Erik de Wit . Een kerel uit één stuk , wiens Noord- Hollandse accent zich moeiteloos heeft versmolten met zijn Rotterdamse werkomgeving .
Stofwolk in de stad ‘ Toen ik hier kwam , in 2005 , hing er op vrijdagmiddag een grote stofwolk in de stad van mensen die niet wisten hoe snel ze de stad uit moesten komen . Dat merkten we ook in ons hotel . Dat hielden we in de weekenden draaiende met tien mensen . Nu zijn zaterdag en zondag de drukste dagen van de week . 400 mensen over de vloer . 100 mensen aan het werk . Geweldig wat de stad gedaan heeft , met kunst , cultuur , evenementen , architectuur . Dat mag van mij nog wel even doorgaan !’
Slimmer organiseren ‘ Ik ben blij dat we alle vacatures weer hebben ingevuld . Maar we anticiperen ook op de situatie dat het nog heel lang moeilijk blijft om voldoende personeel te krijgen . Dus het komt ook aan op slimmer organiseren . Bijvoorbeeld in de keuken . Wij waren gewend om onder andere de soepen en sauzen zelf te maken . Maar nu hebben we afspraken met goede leveranciers om een aantal basisproducten geportioneerd binnen te laten komen . Vroeger lieten we zelf nog wel eens een lammetje of een ree komen , dat we helemaal bewerkten . Net als vis die we vuil binnen lieten komen . Ook omdat we ons vak , ons ambacht mooi vinden . Maar dat is niet meer te betalen én er zijn steeds minder vakmensen die dat kunnen .’
Staand vergaderen ‘ Er is hier nooit een dag hetzelfde . Zelfs hier kan er ’ s nachts altijd nog iemand in zijn blote kont door het hotel lopen . We openen ’ s ochtends om 10.00 uur altijd de dag op mijn kantoor . Tien minuten . Staand . Even doornemen wat er gisteren is gebeurd , hoe het in de nacht is verlopen en wat er vandaag op de rol staat . Welke speciale gasten komen er ? Hoe vol zitten we ? Zitten alle roosters dicht ? Voor mij is dat een soort entertainment …’
‘ Een zure , klagende hotelbaas ? Dat gaat mij niet gebeuren !’
Verandering naar vrijheid ‘ Als je kijkt naar jonge mensen die nu in ons vak stappen , die doen dat anders dan vroeger . Minder uren werken , meer bezig met de balans tussen werk en andere dingen die ze doen , soms met twee of drie banen , doen ze dingen als daytraden met crypto ’ s ernaast . Dan moet het werk in elk geval leuk zijn . Ja , dat vraagt wel iets van een oude hotelbaas , ook in de stijl van leiding geven . Roosters maken we tegenwoordig drie weken van tevoren . Dan kan iedereen het werk afstemmen met zijn of haar andere activiteiten . Dat was vijf jaar geleden ondenkbaar . Ik kon vroeger best wel directief en rechtlijnig zijn . Daar ben ik in veranderd . In de kaders en de basisregels ben ik nog heel duidelijk , maar ik geef veel meer vrijheid in de invulling .’
De kleine dingen die het doen ‘ Het zit eigenlijk vaak in kleine dingen . We hebben net een nieuwe gym . Vroeger was die alleen voor hotelgasten . Nu zien we dat die jonge gasten veel meer met hun lichaam en gezondheid bezig zijn . Dus die kunnen daar nu elke dag tussen 10.00 en 18.00 uur terecht . Ander voorbeeld is onze vertrouwenspersoon . Dat waren altijd mensen met levenservaring , van middelbare leeftijd . Nu meldde zich een vrouw van 22 jaar die dat graag wilde doen . Het blijkt dat jonge mensen , met hun problemen soms toch makkelijker praten met een generatiegenoot . Dus nu hebben we twee gecertificeerde vertrouwenspersonen .’
Verlies en winst in het leven ‘ Sowieso ontwikkel je jezelf in de loop der jaren . En als je alles in de basis goed geregeld hebt in je hotel , kan je ook makkelijker loslaten . Daarnaast heb ik twee keer kanker gehad en een zwaar verlies geleden in ons gezin … Dat maakt dat ik scherper onderscheid maak tussen hoofd- en bijzaken . Eén ding heb ik met mezelf afgesproken : ik word nooit een zure , klagende , ontevreden hotelbaas ! Dat gaat mij niet gebeuren !’
FRANK VIJG / JAN DIRK STOUTEN VINCENT VAN DORDRECHT