FIB NR132 2022 | Page 12

10
De bakermat ‘ Een katholiek gezin in Helmond . Vijf kinderen . Met veel structuur . Mijn vader was wiskundeleraar op de lts , daar zal het wel iets mee te maken hebben gehad . Maar er was vooral veel aanmoediging om te gaan doen waar we gelukkig van zouden worden . We zijn dan ook totaal verschillende dingen gaan doen en leven met elkaars avonturen mee .’
De basis ‘ Ik ben altijd eigenwijs genoeg gebleven om alles wat voor mij belangrijk is met elkaar te blijven combineren . Familie , vrienden , werk , muziek , sport … Juist daarin vind ik mijn balans , mijn energie , daarin ben ik het gelukkigst . Het is echt nóóit een optie geweest om iets daarvan op te offeren . In het begin was mijn afweging : en de carrière die daar dan wel of niet bijhoort , dat is dan maar zo .’
De onafhankelijkheid ‘ Hoe meer ik in contact blijf met wat echt belangrijk voor me is , hoe meer geworteld ik ben in mijn werk , hoe meer ik mijn eigen keuzes kan blijven maken . Dat is een van de dingen die ik , zeker in deze fase , kan toevoegen aan het bedrijf : ondernemend zijn , moedig , durven te zeggen dat we het ánders willen en daar niet bang voor zijn .’
De lijstjes ‘ Haha , die zien wij thuis natuurlijk ook , die lijstjes met de meest invloedrijke mensen . Dat kunnen we wel relativeren hoor . In de baan die ik hiervoor deed , werkte ik internationaal aan echt grote projecten , daar was ik net zo trots op als op wat ik nu doe . Maar toen kende níemand mij . Aan de andere kant : het helpt wel ! Als ik iets probeer voor elkaar te krijgen en ik bel iemand op , wordt er meest wel opgenomen …’
De ruimte ‘ Ook met Shell stappen we een nieuw tijdperk in . Vroeger communiceerden we vaak alleen over onze beslissingen . Mensen willen nu weten wat je ambities zijn , wat je agenda is , wat je plannen zijn , wat je doel is . Dat was even zoeken voor een beursgenoteerd bedrijf . Maar die ruimte hebben we wel gecreëerd .’
De brief ‘ In december vorig jaar schreven we een brief aan de overheid met onze hele projectportfolio voor Nederland : dit doen we met elektrische mobiliteit voor personenwagens , dit voor vrachtwagens , dit op waterstof , dit gaan we op het gebied van biobrandstoffen doen , enzovoort . Maar ik merk weinig nieuwsgierigheid voor dat deel . Ook in de politiek en in de media gaat het snel weer over ja , maar wat doen jullie nog aan de fossiele kant ? Daar ben ik óók eerlijk over , maar ik wil ook kunnen vertellen dat we – wat de hoogte van de investeringsbedragen betreft – een van de grootste investeerders zijn in de energietransitie in Nederland , dat we in het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen van het Nederlands energiesysteem een grote speler zijn met heel grote plannen , dat we sneller gaan dan de wereldklimaatdoelen en het Nederlandse klimaatakkoord . Dat soort dingen . Dat zijn feiten , maar blijkbaar niet interessant genoeg …’
De kritiek ‘ De kritiek van buitenaf op Shell vind ik voor mijn collega ’ s heel moeilijk … Dat zijn allemaal mensen die ’ s ochtends gewoon naar hun werk gaan en hun best doen . In veel gevallen zijn ze bovendien daadwerkelijk , met wat ze dagelijks doen , ambassadeurs van de energietransitie . Vaak meer dan mensen die er vooral over práten .’ ‘ Tegelijkertijd ervaren ze ook elke dag de kracht van Shell . Daar zijn we veel mee bezig , in de zin van : we doen het goed , we moeten doorzetten , blijven geloven , het is een lange weg , maar wij kunnen een belangrijk verschil maken !’
De social media ‘ Die kritiek heeft deels met ons te maken en met wat we doen , daar sluiten we de ogen heus niet voor , maar het zit ook een beetje in de Nederlandse cultuur . Ook dat geef ik mijn mensen mee . Onder het mom van wij zijn eerlijk , zijn Nederlanders vaak ook keihard . Op social media wordt zo ’ n beetje iedereen afgemaakt . Ik heb net de analyse zitten lezen van de boeren in Boer zoekt Vrouw . Dat valt ook niet mee hoor .’
De paradox ‘ Tegelijkertijd zoeken we onze criticasters ook op . Ja , dat zijn meestal wel plezierige contacten . Ze zijn toch ook nieuwsgierig naar wat we doen . Ik geloof in die dialoog , zeker met mensen die zien wat we doen , onze mensen kennen , hun emoties , hun passie , maar ook ronduit blijven zeggen waar het beter en sneller moet . Dus ik blijf zeggen : kom nou kijken , kom praten , help ons !’