10
Die oude werkkamer van Van Beuningen bevindt zich op de eerste etage van het statige pand op de hoek van de Westerkade en de Veerhaven. Portretten van Kennedy, Mandela en the Beatles aan de muur.‘ Ja, als je weet wat Van Beuningen allemaal voor de stad heeft gedaan en dat hij hier in deze kamer heeft gezeten’, zegt Goedvolk,‘ dat vind ik wel … leuk.’ De nuance zit er al weer aan te komen:‘ Maar meer ook niet!’
‘ Nee hoor. Ik zie geen enkele parallel tussen Van Beuningen en mij. Dat is geen valse bescheidenheid, maar die man deed echt grote dingen. De Kuip in 1937... Dan sta ik wel op een afstandje. We leven ook in een andere tijd. Er zijn geen notabelen meer die bijna in hun eentje zo iets groots kunnen realiseren. Bovendien komt de haven steeds meer in buitenlandse handen. Die bedrijven investeren niet in het Rotterdamse leven. En we hebben het ook een beetje aan onszelf te wijten. Het klinkt wel lekker Rotterdams: doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, maar misschien hebben we nu juist meer iemand nodig die wél gek doet, die de grauwsluier wegtrekt. Maar ja, dat is niet zo mijn stiel …’
Toch mocht Jan Dirk je in 2015 in een vol WTC de mr. K. P. van der Mandele Penning overhandigen vanwegen je verdiensten in de stad...‘ Ja … Ja … Uiteindelijk vond ik dat ook nogal wat. Die penning. Maar of het nou allemaal zo bijzonder is... Je doet wat naar de grootte van je portemonnee. Dat geldt voor iedereen, dus ook voor mij, met mijn portemonnee. Maar het is wel altijd een onderliggende gedachte geweest, dat ik wat meer wil doen dan alleen geld verdienen. Dat blijf ik wel doen ook.’
Het is wachten op de nuancering …‘ Maar ik wil er echt niet mee koketteren. Als je er al wat over schrijft, zet me dan niet neer als de weldoener van Rotterdam! Ik doe gewoon wat ik kan …’
Peter Goedvolk wist al heel snel dat hij ondernemer wilde worden.‘ Altijd geprobeerd een centje te verdienen. Een krantenwijkje mocht pas als je elf was, maar ik begon op m’ n negende, op naam van m’ n moeder. Later op zaterdagochtend gewerkt, in de vakanties. Ik zeg altijd maar: misschien ben ik voor sommige dingen te dom, maar niet te lui!’‘ Ik ben meer een hardwerkende middenvelder dan een Messi. Een gedeelte van het succes, nou ja, dat het redelijk goed is gegaan, komt ook doordat ik er altijd hard voor heb gewerkt. Ja, in het begin was geld natuurlijk heel belangrijk. Ik wilde zelf m’ n broek op kunnen houden. Maar ik ben wel snel een liefhebber geworden. Het is achteraf misschien makkelijk gezegd, maar ik vind het spel echt veel leuker dan de knikkers.’
De deur gaat open. De entree van de prachtige, jonge vrouw die ons eerder ontving. Of we nog een kopje koffie willen drinken …‘ Dit is m’ n dochter. Net terug uit Londen. Daar is ze drie jaar geweest, voor haar bachelor International Business. Al heel jong daarheen gegaan. Dus ik ben best wel trots op haar. Nu is ze weer bezig om naar New York te gaan. Ja, zeker, ik heb ook een zoon. Die zoekt nu zijn eigen weg, maar ik hoop natuurlijk dat hij ooit een rol gaat spelen in het bedrijf.’