FCHD OPVBIBLE | Page 787
ﻧﻤﯽﺷﻤﺎرد؟ 5اﮔﺮ ﺑﺎ دروغ راه ﻣﯽرﻓﺘﻢ ﯾﺎ ﭘﺎﯾﻬﺎﯾﻢ ﺑﺎ ﻓﺮﯾﺐ ﻣﯽﺷﺘﺎﺑﯿﺪ، 6ﻣﺮا ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺴﻨﺠﺪ،
ﺗﺎ ﺧﺪا ﮐﺎﻣﻠﯿﺖ ﻣﺮا ﺑﺪاﻧﺪ. 7اﮔﺮ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﻢ از ﻃﺮﯾﻖ آواره ﮔﺮدﯾﺪه، و ﻗﻠﺒﻢ در ﭘﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ رﻓﺘﻪ، و
ﻟﮑﻪای ﺑﻪ دﺳﺘﻬﺎﯾﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ، 8ﭘﺲ ﻣﻦ ﮐﺸﺖ ﮐﻨﻢ و دﯾﮕﺮی ﺑﺨﻮرد، و ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻦ از رﯾﺸﻪ
ﮐﻨﺪه ﺷﻮد. 9اﮔﺮ ﻗﻠﺒﻢ ﺑﻪ زﻧﯽ ﻓﺮﯾﻔﺘﻪ ﺷﺪه، ﯾﺎ ﻧﺰد در ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺧﻮد در ﮐﻤﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ، 01ﭘﺲ
زن ﻣﻦ ﺑﺮای ﺷﺨﺼﯽ دﯾﮕﺮ آﺳﯿﺎ ﮐﻨﺪ، و دﯾﮕﺮان ﺑﺮ او ﺧﻢ ﺷﻮﻧﺪ. 11زﯾﺮا ﮐﻪ آن ﻗﺒﺎﺣﺖ ﻣﯽﺑﻮد و
ﺗﻘﺼﯿﺮی ﺳﺰاوار ﺣﮑﻢ داوران. 21ﭼﻮﻧﮑﻪ اﯾﻦ آﺗﺸﯽ ﻣﯽﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ اﺑﺪون ﻣﯽﺳﻮزاﻧﯿﺪ، و ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺤﺼﻮل
ﻣﺮا از رﯾﺸﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ، 31اﮔﺮ دﻋﻮی ﺑﻨﺪه و ﮐﻨﯿﺰ ﺧﻮد را رد ﻣﯽﮐﺮدم، ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﺪﻋﯽ
ﻣﯽﺷﺪﻧﺪ. 41ﭘﺲ ﭼﻮن ﺧﺪا ﺑﻪ ﺿﺪ ﻣﻦ ﺑﺮﺧﯿﺰد، ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد؟ و ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﺗﻔﺘﯿﺶ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﺑﻪ او
ﭼﻪ ﺟﻮاب ﺧﻮاﻫﻢ داد؟ 51آﯾﺎ آن ﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺮا در رﺣﻢ آﻓﺮﯾﺪ او را ﻧﯿﺰ ﻧﯿﺎﻓﺮﯾﺪ؟ و آﯾﺎ ﮐﺲ واﺣﺪ،
ﻣﺎ را در رﺣﻢ ﻧﺴﺮﺷﺖ؟
61»اﮔﺮ ﻣﺮاد ﻣﺴﮑﯿﻨﺎن را از اﯾﺸﺎن ﻣﻨﻊ ﻧﻤﻮده ﺑﺎﺷﻢ، و ﭼﺸﻤﺎن ﺑﯿﻮهزﻧﺎن را ﺗﺎر ﮔﺮداﻧﯿﺪه،
71اﮔﺮ ﻟﻘﻤﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﻢ، و ﯾﺘﯿﻢ از آن ﺗﻨﺎول ﻧﻨﻤﻮده، 81و ﺣﺎل آﻧﮑﻪ او از ﺟﻮاﻧﯽام
ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﭘﺪر ﭘﺮورش ﻣﯽﯾﺎﻓﺖ، و از ﺑﻄﻦ ﻣﺎدرم ﺑﯿﻮهزن را رﻫﺒﺮی ﻣﯽﻧﻤﻮدم؛ 91اﮔﺮ ﮐﺴﯽ را از
ﺑﺮﻫﻨﮕﯽ ﻫﻼک دﯾﺪه ﺑﺎﺷﻢ، و ﻣﺴﮑﯿﻦ را ﺑﺪون ﭘﻮﺷﺶ؛ 02اﮔﺮ ﮐﻤﺮﻫﺎی او ﻣﺮا ﺑﺮﮐﺖ ﻧﺪاده ﺑﺎﺷﺪ، و از
ﭘﺸﻢ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪان ﻣﻦ ﮔﺮم ﻧﺸﺪه؛ 12اﮔﺮ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﯾﺘﯿﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻢ، ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ اﻋﺎﻧﺖ ﺧﻮد
را در دروازه ﻣﯽدﯾﺪم؛ 22ﭘﺲ ﺑﺎزوی ﻣﻦ از ﮐﺘﻔﻢ ﺑﯿﻔﺘﺪ، و ﺳﺎﻋﺪم از ﻗﻠﻢ آن ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﻮد. 32زﯾﺮا
ﮐﻪ ﻫﻼﮐﺖ از ﺧﺪا ﺑﺮای ﻣﻦ ﺗﺮس ﻣﯽﺑﻮد و ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﮐﺒﺮﯾﺎﯾﯽ او ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻢ، 42اﮔﺮ ﻃﻼ را اﻣﯿﺪ
ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎﺧﺘﻢ و ﺑﻪ زر ﺧﺎﻟﺺ ﻣﯽﮔﻔﺘﻢ ﺗﻮ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ؛ 52اﮔﺮ از ﻓﺮاواﻧﯽ دوﻟﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﺷﺎدی
ﻣﯽﻧﻤﻮدم، و از اﯾﻨﮑﻪ دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﺴﺐ ﻧﻤﻮده ﺑﻮد؛ 62اﮔﺮ ﭼﻮن آﻓﺘﺎب ﻣﯽﺗﺎﺑﯿﺪ ﺑﺮ آن ﻧﻈﺮ
ﻣﯽﮐﺮدم و ﺑﺮ ﻣﺎه، ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ ﺑﺎ درﺧﺸﻨﺪﮔﯽ ﺳﯿﺮ ﻣﯽﮐﺮد، 72و دل ﻣﻦ ﺧﻔﯿﮥ ﻓﺮﯾﻔﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ و دﻫﺎﻧﻢ
دﺳﺘﻢ را ﻣﯽﺑﻮﺳﯿﺪ. 82اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻣﺴﺘﻮﺟﺐ ﻗﺼﺎص ﻣﯽﺑﻮد زﯾﺮا ﺧﺪای ﻣﺘﻌﺎل را ﻣﻨﮑﺮ ﻣﯽﺷﺪم.
92اﮔﺮ از ﻣﺼﯿﺒﺖ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﺷﺎدی ﻣﯽﮐﺮدم ﯾﺎ ﺣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻼ ﺑﻪ او ﻋﺎرض ﻣﯽﺷﺪ وﺟﺪ ﻣﯽﻧﻤﻮدم،
03و ﺣﺎل آﻧﮑﻪ زﺑﺎن ﺧﻮد را از ﮔﻨﺎه ورزﯾﺪن ﺑﺎزداﺷﺘﻪ، ﺑﺮ ﺟﺎن او ﻟﻌﻨﺖ را ﺳﺆال ﻧﻨﻤﻮدم. 13اﮔﺮ اﻫﻞ
ﺧﯿﻤﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﮔﻔﺘﻨﺪ: ﮐﯿﺴﺖ ﮐﻪ از ﮔﻮﺷﺖ او ﺳﯿﺮ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ، 23ﻏﺮﯾﺐ در ﮐﻮﭼﻪ ﺷﺐ را ﺑﻪ ﺳﺮ
ﻧﻤﯽﺑﺮد و در ﺧﻮد را ﺑﻪ روی ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﯽﮔﺸﻮدم. 33اﮔﺮ ﻣﺜﻞ آدم، ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺧﻮد را ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﯿﺪم و
ﻋﺼﯿﺎن ﺧﻮﯾﺶ را در ﺳﯿﻨﻪ ﺧﻮد ﻣﺨﻔﯽ ﻣﯽﺳﺎﺧﺘﻢ، 43از اﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ از اﻧﺒﻮه ﮐﺜﯿﺮ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪم و
ﮐﺘﺎب اﯾﻮب / ﻓﺼﻞ ﺳﯽ و ﯾﮑﻢ
787