FCHD OPVBIBLE | Page 786

‫از زﻣﯿﻦ راﻧﺪه ﻣﯽﮔﺮدﯾﺪﻧﺪ. 9و اﻣﺎ اﻵن ﺳﺮود اﯾﺸﺎن ﺷﺪهام و از ﺑﺮای اﯾﺸﺎن ﺿﺮباﻟﻤﺜﻞ ﮔﺮدﯾﺪهام.‬ ‫01ﻣﺮا ﻣﮑﺮوه داﺷﺘﻪ، از ﻣﻦ دور ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، و از آب دﻫﺎن ﺑﺮ روﯾﻢ اﻧﺪاﺧﺘﻦ، ﺑﺎز ﻧﻤﯽاﯾﺴﺘﻨﺪ. 11ﭼﻮﻧﮑﻪ‬ ‫زه را ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺎز ﮐﺮده، ﻣﺮا ﻣﺒﺘﻼ ﺳﺎﺧﺖ. ﭘﺲ ﻟﮕﺎم را ﭘﯿﺶ روﯾﻢ رﻫﺎ ﮐﺮدﻧﺪ. 21از ﻃﺮف راﺳﺖ ﻣﻦ‬ ‫اﻧﺒﻮه ﻋﻮاماﻟﻨﺎس ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ، ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ را از ﭘﯿﺶ در ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ، و راﻫﻬﺎی ﻫﻼﮐﺖ ﺧﻮﯾﺶ را ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻬﯿﺎ‬ ‫ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ. 31راه ﻣﺮا ﺧﺮاب ﮐﺮده، ﺑﻪ اذﯾﺘﻢ اﻗﺪام ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، و ﺧﻮد ﻣﻌﺎوﻧﯽ ﻧﺪارﻧﺪ. 41ﮔﻮﯾﺎ از‬ ‫ﺛﻠﻤﻪﻫﺎی وﺳﯿﻊ ﻣﯽآﯾﻨﺪ، و از ﻣﯿﺎن ﺧﺮاﺑﻪﻫﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﻫﺠﻮم ﻣﯽآورﻧﺪ. 51ﺗﺮﺳﻬﺎ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ، آﺑﺮوی‬ ‫ﻣﺮا ﻣﺜﻞ ﺑﺎد ﺗﻌﺎﻗﺐ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، و ﻓﯿﺮوزی ﻣﻦ ﻣﺜﻞ اﺑﺮ ﻣﯽﮔﺬرد. 61و اﻵن ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺮ ﻣﻦ رﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪه‬ ‫اﺳﺖ، و روزﻫﺎی ﻣﺼﯿﺒﺖ، ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. 71ﺷﺒﺎﻧﮕﺎه اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯾﻢ در اﻧﺪرون ﻣﻦ ﺳﻔﺘﻪ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد، و ﭘﯿﻬﺎﯾﻢ آرام ﻧﺪارد. 81از ﺷﺪت ﺳﺨﺘﯽ ﻟﺒﺎﺳﻢ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ، و ﻣﺮا ﻣﺜﻞ ﮔﺮﯾﺒﺎن ﭘﯿﺮاﻫﻨﻢ‬ ‫ﺗﻨﮓ ﻣﯽﮔﯿﺮد. 91ﻣﺮا در ﮔﻞ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ، ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺧﺎک و ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﮔﺮدﯾﺪهام.‬ ‫02»ﻧﺰد ﺗﻮ ﺗﻀﺮع ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ و ﻣﺮا ﻣﺴﺘﺠﺎب ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ، و ﺑﺮﻣﯽﺧﯿﺰم و ﺑﺮ ﻣﻦ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽاﻧﺪازی.‬ ‫12ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﻣﺘﺒﺪل ﺳﺎﺧﺘﻪ، ﺑﺮ ﻣﻦ ﺑﯿﺮﺣﻢ ﺷﺪهای؛ ﺑﺎ ﻗﻮت دﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﻦ ﺟﻔﺎ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﯽ. 22ﻣﺮا‬ ‫ﺑﻪ ﺑﺎد ﺑﺮداﺷﺘﻪ، ﺑﺮآن ﺳﻮار ﮔﺮداﻧﯿﺪی، و ﻣﺮا در ﺗﻨﺪﺑﺎد ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺳﺎﺧﺘﯽ. 32زﯾﺮا ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻮت ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﯽ ﮔﺮداﻧﯿﺪ، و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪای ﮐﻪ ﺑﺮای ﻫﻤﻪ زﻧﺪﮔﺎن ﻣﻌﯿﻦ اﺳﺖ. 42ﯾﻘﯿﻨﺎ ﺑﺮ ﺗﻮده وﯾﺮان‬ ‫دﺳﺖ ﺧﻮد را دراز ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد، و ﭼﻮن ﮐﺴﯽ در ﺑﻼ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮد، آﯾﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﺒﺐ اﺳﺘﻐﺎﺛﻪ‬ ‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ؟ 52آﯾﺎ ﺑﺮای ﻫﺮ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪی ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﺮدم، و دﻟﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺴﮑﯿﻦ رﻧﺠﯿﺪه ﻧﻤﯽﺷﺪ. 62ﻟﮑﻦ‬ ‫ﭼﻮن اﻣﯿﺪ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ داﺷﺘﻢ ﺑﺪی آﻣﺪ؛ و ﭼﻮن اﻧﺘﻈﺎر ﻧﻮر ﮐﺸﯿﺪم ﻇﻠﻤﺖ رﺳﯿﺪ. 72اﺣﺸﺎﯾﻢ ﻣﯽﺟﻮﺷﺪ و‬ ‫آرام ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد، و روزﻫﺎی ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻣﺮا درﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. 82ﻣﺎﺗﻢ ﮐﻨﺎن ﺑﯽآﻓﺘﺎب ﮔﺮدش ﻣﯽﮐﻨﻢ و در‬ ‫ﺟﻤﺎﻋﺖ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ، ﺗﻀﺮع ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﻢ. 92ﺑﺮادر ﺷﻐﺎﻻن ﺷﺪهام، و رﻓﯿﻖ ﺷﺘﺮﻣﺮغ ﮔﺮدﯾﺪهام. 03ﭘﻮﺳﺖ‬ ‫ﻣﻦ ﺳﯿﺎه ﮔﺸﺘﻪ، از ﻣﻦ ﻣﯽرﯾﺰد، و اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯾﻢ از ﺣﺮارت ﺳﻮﺧﺘﻪ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. 13ﺑﺮﺑﻂ ﻣﻦ ﺑﻪ‬ ‫ﻧﻮﺣﻪﮔﺮی ﻣﺒﺪل ﺷﺪه و ﻧﺎی ﻣﻦ ﺑﻪ آواز ﮔﺮﯾﻪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن.‬ ‫13‬ ‫»ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮد ﻋﻬﺪ ﺑﺴﺘﻪام، ﭘﺲ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ دوﺷﯿﺰهای ﻧﻈﺮ اﻓﮑﻨﻢ؟ 2زﯾﺮا‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ ﺧﺪا از اﻋﻠﯽ ﭼﯿﺴﺖ؟ و ﻧﺼﯿﺐ ﻗﺎدرﻣﻄﻠﻖ، از اﻋﻠﯽ'ﻋﻠﯿﯿﻦ؟ 3آﯾﺎ آن ﺑﺮای ﺷﺮﯾﺮان ﻫﻼﮐﺖ‬ ‫ﻧﯿﺴﺖ؟ و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻋﺎﻣﻼن ﺑﺪی ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻧﯽ؟ 4آﯾﺎ او راﻫﻬﺎی ﻣﺮا ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ؟ و