ارﯾﺪای و ﯾﺰاﺗﺎ، 01ﯾﻌﻨﯽ ده ﭘﺴﺮ ﻫﺎﻣﺎن ﺑﻦ ﻫﻤﺪاﺗﺎی، دﺷﻤﻦ ﯾﻬﻮد را ﮐﺸﺘﻨﺪ، ﻟﯿﮑﻦ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ
ﺗﺎراج ﻧﮕﺸﺎدﻧﺪ.
11در آن روز، ﻋﺪد آﻧﺎﻧﯽ را ﮐﻪ در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﭘﺎدﺷﺎه ﻋﺮﺿﻪ
داﺷﺘﻨﺪ. 21و ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻪ اﺳﺘﺮ ﻣﻠﮑﻪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ »ﯾﻬﻮدﯾﺎن در داراﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺷﻮﺷﻦ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ و ده ﭘﺴﺮ
ﻫﺎﻣﺎن را ﮐﺸﺘﻪ و ﻫﻼک ﮐﺮدهاﻧﺪ. ﭘﺲ در ﺳﺎﯾﺮ وﻻﯾﺘﻬﺎی ﭘﺎدﺷﺎه ﭼﻪ ﮐﺮدهاﻧﺪ؟ ﺣﺎل ﻣﺴﺆول ﺗﻮ
ﭼﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ داده ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و دﯾﮕﺮ ﭼﻪ درﺧﻮاﺳﺖ داری ﮐﻪ ﺑﺮآورده ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮدﯾﺪ؟« 31اﺳﺘﺮ
ﮔﻔﺖ: »اﮔﺮ ﭘﺎدﺷﺎه را ﭘﺴﻨﺪ آﯾﺪ، ﺑﻪ ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺷﻮﺷﻦ ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ، اﺟﺎزت داده ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮدا ﻧﯿﺰ
ﻣﺜﻞ ﻓﺮﻣﺎن اﻣﺮوز ﻋﻤﻞ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ده ﭘﺴﺮ ﻫﺎﻣﺎن را ﺑﺮدار ﺑﯿﺎوﯾﺰﻧﺪ.« 41و ﭘﺎدﺷﺎه ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ
ﺑﺸﻮد و ﺣﮑﻢ در ﺷﻮﺷﻦ ﻧﺎﻓﺬ ﮔﺮدﯾﺪ و ده ﭘﺴﺮ ﻫﺎﻣﺎن را ﺑﻪ دار آوﯾﺨﺘﻨﺪ. 51و ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در
ﺷﻮﺷﻦ ﺑﻮدﻧﺪ، در روز ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﻣﺎه آذار ﻧﯿﺰ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه، ﺳﯿﺼﺪ ﻧﻔﺮ را در ﺷﻮﺷﻦ ﮐﺸﺘﻨﺪ، ﻟﯿﮑﻦ
دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﺎراج ﻧﮕﺸﺎدﻧﺪ. 61و ﺳﺎﯾﺮ ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در وﻻﯾﺘﻬﺎی ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﻤﻊ ﺷﺪه، ﺑﺮای
ﺟﺎﻧﻬﺎی ﺧﻮد ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﭼﻮن ﻫﻔﺘﺎد و ﻫﻔﺖ ﻫﺰار ﻧﻔﺮ از ﻣﺒﻐﻀﺎن ﺧﻮﯾﺶ را ﮐﺸﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، از
دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد آراﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ. اﻣﺎ دﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺗﺎراج ﻧﮕﺸﺎدﻧﺪ.
71اﯾﻦ، در روز ﺳﯿﺰدﻫﻢ ﻣﺎه آذار )واﻗﻊ ﺷﺪ( و در روز ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﻣﺎه، آراﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ و آن را
روز ﺑﺰم و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻨﺪ. 81و ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺷﻮﺷﻦ ﺑﻮدﻧﺪ، در ﺳﯿﺰدﻫﻢ و ﭼﻬﺎردﻫﻢ آن
ﻣﺎه ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ و در روز ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣﺎه آراﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ و آن را روز ﺑﺰم و ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻨﺪ.
91ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﯾﻬﻮدﯾﺎن دﻫﺎﺗﯽ ﮐﻪ در دﻫﺎت ﺑﯽﺣﺼﺎر ﺳﺎﮐﻨﻨﺪ، روز ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﻣﺎه آذار را روز ﺷﺎدﻣﺎﻧﯽ
و ﺑﺰم و روز ﺧﻮش ﻧﮕﺎه ﻣﯽدارﻧﺪ و ﻫﺪاﯾﺎ ﺑﺮای ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﻨﺪ.
02و ﻣﺮدﺧﺎی اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻧﻮﺷﺘﻪ، ﻣﮑﺘﻮﺑﺎت را ﻧﺰد ﺗﻤﺎﻣﯽ ﯾﻬﻮدﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﻫﻤﻪ وﻻﯾﺘﻬﺎی
اﺧﺸﻮرش ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﻮدﻧﺪ، از ﻧﺰدﯾﮏ و دور ﻓﺮﺳﺘﺎد، 12ﺗﺎ ﺑﺮ اﯾﺸﺎن ﻓﺮﯾﻀﻪای ﺑﮕﺬارد ﮐﻪ روز
ﭼﻬﺎردﻫﻢ و روز ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ ﻣﺎه آذار را ﺳﺎل ﺑﻪ ﺳﺎل ﻋﯿﺪ ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ. 22ﭼﻮﻧﮑﻪ در آن روزﻫﺎ، ﯾﻬﻮدﯾﺎن
از دﺷﻤﻨﺎن ﺧﻮد آراﻣﯽ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ و در آن ﻣﺎه، ﻏﻢ اﯾﺸﺎن ﺑﻪ ﺷﺎدی و ﻣﺎﺗﻢ اﯾﺸﺎن ﺑﻪ روز ﺧﻮش ﻣﺒﺪل
ﮔﺮدﯾﺪ. ﻟﻬﺬا آﻧﻬﺎ را روزﻫﺎی ﺑﺰم و ﺷﺎدی ﻧﮕﺎه ﺑﺪارﻧﺪ و ﻫﺪاﯾﺎ ﺑﺮای ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ و ﺑﺨﺸﺸﻬﺎ ﺑﺮای ﻓﻘﯿﺮان
ﺑﻔﺮﺳﺘﻨﺪ.
32ﭘﺲ ﯾﻬﻮدﯾﺎن آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮدن آن ﺷﺮوع ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ
ﻣﺮدﺧﺎی ﺑﻪ اﯾ