FCHD OPVBIBLE | Page 745
دروازهﻫﺎ را ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ و ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮدم ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﺗﺎ ﺑﻌﺪ از ﺳﺒﺖ ﻧﮕﺸﺎﯾﻨﺪ و ﺑﻌﻀﯽ از ﺧﺎدﻣﺎن ﺧﻮد را
ﺑﺮ دروازهﻫﺎ ﻗﺮار دادم ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺑﺎر در روز ﺳﺒﺖ آورده ﻧﺸﻮد.
02ﭘﺲ ﺳﻮداﮔﺮان و ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎن ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺑﻀﺎﻋﺖ، ﯾﮏ دو دﻓﻌﻪ ﺑﯿﺮون از اورﺷﻠﯿﻢ ﺷﺐ را
ﺑﺴﺮ ﺑﺮدﻧﺪ. 12اﻣﺎ ﻣﻦ اﯾﺸﺎن را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮده، ﮔﻔﺘﻢ: »ﺷﻤﺎ ﭼﺮا ﻧﺰد دﯾﻮار ﺷﺐ را ﺑﺴﺮ ﻣﯽﺑﺮﯾﺪ؟ اﮔﺮ
ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﻨﯿﺪ، دﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯽاﻧﺪازم.« ﭘﺲ از آﻧﻮﻗﺖ دﯾﮕﺮ در روز ﺳﺒﺖ ﻧﯿﺎﻣﺪﻧﺪ.
22و ﻻوﯾﺎن را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮدم ﮐﻪ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را ﺗﻄﻬﯿﺮ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و آﻣﺪه، دروازهﻫﺎ را ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ
روز ﺳﺒﺖ ﺗﻘﺪﯾﺲ ﺷﻮد. ای ﺧﺪاﯾﻢ اﯾﻦ را ﻧﯿﺰ ﺑﺮای ﻣﻦ ﺑﯿﺎد آور و ﺑﺮﺣﺴﺐ ﮐﺜﺮت رﺣﻤﺖ ﺧﻮد، ﺑﺮ
ﻣﻦ ﺗﺮﺣﻢ ﻓﺮﻣﺎ.
32در آن روزﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﻌﻀﯽ ﯾﻬﻮدﯾﺎن را دﯾﺪم، ﮐﻪ زﻧﺎن از اﺷﺪودﯾﺎن و ﻋﻤﻮﻧﯿﺎن و ﻣﻮآﺑﯿﺎن
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. 42و ﻧﺼﻒ ﮐﻼم ﭘﺴﺮان اﯾﺸﺎن، در زﺑﺎن اﺷﺪود ﻣﯽﺑﻮد و ﺑﻪ زﺑﺎن ﯾﻬﻮد ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﻪ
ﺧﻮﺑﯽ ﺗﮑﻠﻢ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ زﺑﺎن اﯾﻦ ﻗﻮم و آن ﻗﻮم. 52ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺑﺎ اﯾﺸﺎن ﻣﺸﺎﺟﺮه ﻧﻤﻮده، اﯾﺸﺎن را
ﻣﻼﻣﺖ ﮐﺮدم و ﺑﻌﻀﯽ از اﯾﺸﺎن را زدم و ﻣﻮی اﯾﺸﺎن را ﮐﻨﺪم و اﯾﺸﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪا ﻗﺴﻢ داده، ﮔﻔﺘﻢ:
»دﺧﺘﺮان ﺧﻮد را ﺑﻪ ﭘﺴﺮان آﻧﻬﺎ ﻣﺪﻫﯿﺪ و دﺧﺘﺮان آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﭘﺴﺮان ﺧﻮد و ﺑﻪ ﺟﻬﺖ
ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﻣﮕﯿﺮﯾﺪ. 62آﯾﺎ ﺳﻠﯿﻤﺎن ﭘﺎدﺷﺎه اﺳﺮاﺋﯿﻞ در ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮ ﮔﻨﺎه ﻧﻮرزﯾﺪ ﺑﺎ آﻧﮑﻪ در اﻣﺖﻫﺎی
ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﻣﺜﻞ او ﻧﺒﻮد؟ و اﮔﺮ ﭼﻪ او ﻣﺤﺒﻮب ﺧﺪای ﺧﻮد ﻣﯽﺑﻮد و ﺧﺪا او را ﺑﻪ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ
ﺗﻤﺎﻣﯽ اﺳﺮاﺋﯿﻞ ﻧﺼﺐ ﮐﺮده ﺑﻮد، زﻧﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ او را ﻧﯿﺰ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﮔﻨﺎه ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ. 72ﭘﺲ آﯾﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ
ﮔﻮش ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ اﯾﻦ ﺷﺮارت ﻋﻈﯿﻢ ﺑﺸﻮﯾﻢ و زﻧﺎن ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺑﻪ ﺧﺪای ﺧﻮﯾﺶ
ﺧﯿﺎﻧﺖ ورزﯾﻢ؟«
82و ﯾﮑﯽ از ﭘﺴﺮان ﯾﻬﻮﯾﺎداع ﺑﻦ اﻟْﯿﺎﺷﯿﺐ رﺋﯿﺲ ﮐﻬﻨﻪ، داﻣﺎد ﺳﻨﺒﻠﻂ ﺣﻮروﻧﯽ ﺑﻮد. ﭘﺲ او را
از ﻧﺰد ﺧﻮد راﻧﺪم.
92ای ﺧﺪای ﻣﻦ اﯾﺸﺎن را ﺑﯿﺎد آور، زﯾﺮا ﮐﻪ ﮐﻬﺎﻧﺖ و ﻋﻬﺪ ﮐﻬﺎﻧﺖ و ﻻوﯾﺎن را ﺑﯽﻋﺼﻤﺖ
ﮐﺮدهاﻧﺪ.
03ﭘﺲ ﻣﻦ اﯾﺸﺎن را از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﻃﺎﻫﺮ ﺳﺎﺧﺘﻢ و وﻇﺎﯾﻒ ﮐﺎﻫﻨﺎن و ﻻوﯾـﺎن را ﺑﺮﻗﺮار
ﻧﻤﻮدم ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻮد. 13و ﻫﺪاﯾـﺎی ﻫﯿـﺰم، در زﻣﺎن ﻣﻌﯿـﻦ و ﻧﻮﺑﺮﻫـﺎ را
ﻧﯿﺰ.
ای ﺧﺪای ﻣﻦ، ﻣﺮا ﺑﻪ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺑﯿﺎد آور.
ﮐﺘﺎب ﻧﺤﻤﯿﺎ / ﻓﺼﻞ ﺳﯿﺰدﻫﻢ
547