FCHD OPVBIBLE | Page 4
3
و ﻣﺎر از ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد، ﻫﺸﯿﺎرﺗﺮ ﺑﻮد. و ﺑﻪ زن
ﮔﻔﺖ: »آﯾﺎ ﺧﺪا ﺣﻘﯿﻘﺘﺎ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻫﻤﻪ درﺧﺘﺎن ﺑﺎغ ﻧﺨﻮرﯾﺪ؟« 2زن ﺑﻪ ﻣﺎر ﮔﻔﺖ: »از ﻣﯿﻮه
درﺧﺘﺎن ﺑﺎغ ﻣﯽﺧﻮرﯾﻢ، 3ﻟﮑﻦ از ﻣﯿﻮه درﺧﺘﯽ ﮐﻪ در وﺳﻂ ﺑﺎغ اﺳﺖ، ﺧﺪا ﮔﻔﺖ از آن ﻣﺨﻮرﯾﺪ و آن
را ﻟﻤﺲ ﻣﮑﻨﯿﺪ، ﻣﺒﺎدا ﺑﻤﯿﺮﯾﺪ.« 4ﻣﺎر ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ: »ﻫﺮ آﯾﻨﻪ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﻣﺮد، 5ﺑﻠﮑﻪ ﺧﺪا ﻣﯽداﻧﺪ در
روزی ﮐﻪ از آن ﺑﺨﻮرﯾﺪ، ﭼﺸﻤﺎن ﺷﻤﺎ ﺑﺎز ﺷﻮد و ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺧﺪا ﻋﺎرف ﻧﯿﮏ و ﺑﺪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻮد.« 6و ﭼﻮن
زن دﯾﺪ ﮐﻪ آن درﺧﺖ ﺑﺮای ﺧﻮراک ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ و ﺑﻨﻈﺮ ﺧﻮﺷﻨﻤﺎ و درﺧﺘﯽ دﻟﭙﺬﯾﺮ و داﻧﺶاﻓﺰا، ﭘﺲ
از ﻣﯿﻮهاش ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﺑﺨﻮرد و ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮد ﻧﯿﺰ داد و او ﺧﻮرد. 7آﻧﮕﺎه ﭼﺸﻤﺎن ﻫﺮ دو اﯾﺸﺎن ﺑﺎز ﺷﺪ و
ﻓﻬﻤﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺮﯾﺎﻧﻨﺪ. ﭘﺲ ﺑﺮﮔﻬﺎی اﻧﺠﯿﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ دوﺧﺘﻪ، ﺳﺘﺮﻫﺎ ﺑﺮای ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ.
8و آواز ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا را ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ در ﻫﻨﮕﺎم وزﯾﺪن ﻧﺴﯿﻢ ﻧﻬﺎر در ﺑﺎغ ﻣﯽﺧﺮاﻣﯿﺪ، و آدم و
زﻧﺶ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ را از ﺣﻀﻮر ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا در ﻣﯿﺎن درﺧﺘﺎن ﺑﺎغ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدﻧﺪ. 9و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا آدم را
ﻧﺪا در داد و ﮔﻔﺖ: »ﮐﺠﺎ ﻫﺴﺘﯽ؟« 01ﮔﻔﺖ: »ﭼﻮن آوازت را در ﺑﺎغ ﺷﻨﯿﺪم، ﺗﺮﺳﺎن ﮔﺸﺘﻢ، زﯾﺮا ﮐﻪ
ﻋﺮﯾﺎﻧﻢ. ﭘﺲ ﺧﻮد را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدم.« 11ﮔﻔﺖ: »ﮐﻪ ﺗﻮ را آﮔﺎﻫﺎﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﺮﯾﺎﻧﯽ؟ آﯾﺎ از آن درﺧﺘﯽ ﮐﻪ
ﺗﻮ را ﻗﺪﻏﻦ ﮐﺮدم ﮐﻪ از آن ﻧﺨﻮری، ﺧﻮردی؟« 21آدم ﮔﻔﺖ: »اﯾﻦ زﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﯾﻦ ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﯽ، وی از
ﻣﯿﻮه درﺧﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ داد ﮐﻪ ﺧﻮردم.« 31ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ: »اﯾﻦ ﭼﻪ ﮐﺎر اﺳﺖ ﮐﻪ
ﮐﺮدی؟« زن ﮔﻔﺖ: »ﻣﺎر ﻣﺮا اﻏﻮا ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﺧﻮردم.«
41ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺎر ﮔﻔﺖ: »ﭼﻮﻧﮑﻪ اﯾﻦ ﮐﺎر ﮐﺮدی، از ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻬﺎﯾﻢ و از ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮاﻧﺎت
ﺻﺤﺮا ﻣﻠﻌﻮنﺗﺮ ﻫﺴﺘﯽ! ﺑﺮ ﺷﮑﻤﺖ راه ﺧﻮاﻫﯽ رﻓﺖ و ﺗﻤﺎم اﯾﺎم ﻋﻤﺮت ﺧﺎک ﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮرد. 51و
ﻋﺪاوت در ﻣﯿﺎن ﺗﻮ و زن، و در ﻣﯿﺎن ذرﯾﺖ ﺗﻮ و ذرﯾﺖ وی ﻣﯽﮔﺬارم؛ او ﺳﺮ ﺗﻮ را ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻮﺑﯿﺪ و
ﺗﻮ ﭘﺎﺷﻨﻪ وی را ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﻮﺑﯿﺪ.« 61و ﺑﻪ زن ﮔﻔﺖ: »اﻟﻢ و ﺣﻤﻞ ﺗﻮ را ﺑﺴﯿﺎر اﻓﺰون ﮔﺮداﻧﻢ؛ ﺑﺎ اﻟﻢ
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮاﻫﯽ زاﯾﯿﺪ و اﺷﺘﯿﺎق ﺗﻮ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮت ﺧﻮاﻫـﺪ ﺑﻮد و او ﺑﺮ ﺗﻮ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد.« 71و
ﺑﻪ آدم ﮔﻔﺖ: »ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺳﺨﻦ زوﺟﻪات را ﺷﻨﯿـﺪی و از آن درﺧﺖ ﺧـﻮردی ﮐﻪ اﻣـﺮ ﻓﺮﻣـﻮده، ﮔﻔﺘﻢ
از آن ﻧﺨـﻮری، ﭘـﺲ ﺑﺴﺒﺐ ﺗـﻮ زﻣﯿـﻦ ﻣﻠﻌﻮن ﺷـﺪ، و ﺗﻤﺎم اﯾﺎم ﻋﻤـﺮت از آن ﺑﺎ رﻧـﺞ ﺧﻮاﻫﯽ
ﺧﻮرد. 81ﺧﺎر و ﺧﺲ ﻧﯿﺰ ﺑﺮاﯾﺖ ﺧﻮاﻫﺪ روﯾﺎﻧﯿﺪ و ﺳﺒﺰهﻫﺎی ﺻﺤﺮا را ﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮرد، 91و ﺑﻪ ﻋﺮق
ﭘﯿﺸﺎﻧﯽات ﻧﺎن ﺧﻮاﻫﯽ ﺧﻮرد ﺗﺎ ﺣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎک راﺟﻊ ﮔﺮدی، ﮐﻪ از آن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪی زﯾﺮا ﮐﻪ ﺗﻮ
ﺧﺎک ﻫﺴﺘﯽ و ﺑﻪ ﺧﺎک ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﺮﮔﺸﺖ.«
ﮐﺘﺎب ﭘﯿﺪاﯾﺶ / ﻓﺼﻞ ﺳﻮم
4