FCHD OPVBIBLE | Page 3
زﯾﺮا ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﺎران ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﻧﺒﺎراﻧﯿﺪه ﺑﻮد و آدﻣﯽ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﮐﺎر زﻣﯿﻦ را ﺑﮑﻨﺪ. 6و ﻣﻪ از زﻣﯿﻦ
ﺑﺮآﻣﺪه، ﺗﻤﺎم روی زﻣﯿﻦ را ﺳﯿﺮاب ﻣﯽﮐﺮد. 7ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﭘﺲ آدم را از ﺧﺎک زﻣﯿﻦ ﺑﺴﺮﺷﺖ و در
ﺑﯿﻨﯽ وی روح ﺣﯿﺎت دﻣﯿﺪ، و آدم ﻧﻔﺲ زﻧﺪه ﺷﺪ. 8و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﺑﺎﻏﯽ در ﻋﺪن ﺑﻄﺮف ﻣﺸﺮق
ﻏﺮس ﻧﻤﻮد و آن آدم را ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺘﻪ ﺑﻮد، در آﻧﺠﺎ ﮔﺬاﺷﺖ. 9و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﻫﺮ درﺧﺖ ﺧﻮﺷﻨﻤﺎ و
ﺧﻮشﺧﻮراک را از زﻣﯿﻦ روﯾﺎﻧﯿﺪ، و درﺧﺖ ﺣﯿﺎت را در وﺳﻂ ﺑﺎغ و درﺧﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﯿﮏ و ﺑﺪ را.
01و ﻧﻬﺮی از ﻋﺪن ﺑﯿﺮون آﻣﺪ ﺗﺎ ﺑﺎغ را ﺳﯿﺮاب ﮐﻨﺪ، و از آﻧﺠﺎ ﻣﻨﻘﺴﻢ ﮔﺸﺘﻪ، ﭼﻬﺎر ﺷﻌﺒﻪ ﺷﺪ. 11ﻧﺎم
اول ﻓﯿﺸﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم زﻣﯿﻦ ﺣﻮﯾﻠﻪ را ﮐﻪ در آﻧﺠﺎ ﻃﻼﺳﺖ، اﺣﺎﻃﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. 21و ﻃﻼی آن زﻣﯿﻦ
ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ و در آﻧﺠﺎ ﻣﺮوارﯾﺪ و ﺳﻨﮓ ﺟﺰع اﺳﺖ. 31و ﻧﺎم ﻧﻬﺮ دوم ﺟﯿﺤﻮن ﮐﻪ ﺗﻤﺎم زﻣﯿﻦ ﮐﻮش را
اﺣﺎﻃﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. 41و ﻧﺎم ﻧﻬﺮ ﺳﻮم ﺣﺪﻗﻞ ﮐﻪ ﺑﻄﺮف ﺷﺮﻗﯽ آﺷﻮر ﺟﺎری اﺳﺖ. و ﻧﻬﺮ ﭼﻬﺎرم ﻓﺮات.
51ﭘﺲ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا آدم را ﮔﺮﻓﺖ و او را در ﺑﺎغ ﻋﺪن ﮔﺬاﺷﺖ ﺗﺎ ﮐﺎر آن را ﺑﮑﻨﺪ و آن را
ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻧﻤﺎﯾﺪ. 61و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا آدم را اﻣﺮ ﻓﺮﻣﻮده، ﮔﻔﺖ: »از ﻫﻤﻪ درﺧﺘﺎن ﺑﺎغ ﺑﯽﻣﻤﺎﻧﻌﺖ ﺑﺨﻮر،
71اﻣﺎ از درﺧﺖ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻧﯿﮏ و ﺑﺪ زﻧﻬﺎر ﻧﺨﻮری، زﯾﺮا روزی ﮐﻪ از آن ﺧﻮردی، ﻫﺮآﯾﻨﻪ ﺧﻮاﻫﯽ
ﻣﺮد.« 81و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﮔﻔﺖ: »ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آدم ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﺪ. ﭘﺲ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﻌﺎوﻧﯽ ﻣﻮاﻓﻖ وی
ﺑﺴﺎزم.« 91و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا ﻫﺮ ﺣﯿﻮان ﺻﺤﺮا و ﻫﺮ ﭘﺮﻧﺪه آﺳﻤﺎن را از زﻣﯿﻦ ﺳﺮﺷﺖ و ﻧﺰد آدم آورد
ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻧﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﻧﻬﺎد و آﻧﭽﻪ آدم ﻫﺮ ذیﺣﯿﺎت را ﺧﻮاﻧﺪ، ﻫﻤﺎن ﻧﺎم او ﺷﺪ. 02ﭘﺲ آدم
ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺎﯾﻢ و ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن آﺳﻤﺎن و ﻫﻤﻪ ﺣﯿﻮاﻧﺎت ﺻﺤﺮا را ﻧﺎم ﻧﻬﺎد. ﻟﯿﮑﻦ ﺑﺮای آدم ﻣﻌﺎوﻧﯽ ﻣﻮاﻓﻖ وی
ﯾﺎﻓﺖ ﻧﺸﺪ.
12و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا، ﺧﻮاﺑﯽ ﮔﺮان ﺑﺮ آدم ﻣﺴﺘﻮﻟﯽ ﮔﺮداﻧﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺨﻔﺖ، و ﯾﮑﯽ از دﻧﺪهﻫﺎﯾﺶ را
ﮔﺮﻓﺖ و ﮔﻮﺷﺖ در ﺟﺎﯾﺶ ﭘﺮ ﮐﺮد. 22و ﺧﺪاوﻧﺪ ﺧﺪا آن دﻧﺪه را ﮐﻪ از آدم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد، زﻧﯽ ﺑﻨﺎ ﮐﺮد
و وی را ﺑﻪ ﻧﺰد آدم آورد. 32و آدم ﮔﻔﺖ: »ﻫﻤﺎﻧﺎ اﯾﻨﺴﺖ اﺳﺘﺨﻮاﻧﯽ از اﺳﺘﺨﻮاﻧﻬﺎﯾﻢ و ﮔﻮﺷﺘﯽ از
ﮔﻮﺷﺘﻢ، از اﯾﻦ ﺳﺒﺐ "