POLITIČKE INSTITUCIJE
štite životne sredine , 12 stručne pomoći trećim zemljama , uključujući i države kandidate za prijem u Evropsku uniju itd .
Navedenu institucionalnu strukturu je moguće izraziti na različite načine , koji sugerišu dublju teorijsku i doktrinarnu pozadinu . Tako , na primjer , isticanje Evropskog parlamenta u prvi plan ukazuje na preuzimanje “ državne demokratske hijerarhije ”. Ili , ako se to isto učini sa Komisijom , u prvi plan se stavlja nadnacionalna dimenzija institucionalne strukture . A ako se u prvi plan istakne Evropski savjet , time se potcrtava i unijska , “ sveobuhvatajuća ” dimenzija institucionalne strukture itd .
U svakom slučaju , a to znači nezavisno od načina strukturisanja , navedena tijela su dio jedinstvenog institucionalnog okvira Evropske unije , kao što je istaknuto u jednoj od uvodnih odredbi Ugovora o EU – čl . 3 ( 1 ). Jedinstvo institucionalnog okvira ne dovodi u pitanje ni činjenica da navedene institucije i tijela svoj ustavni osnov nalaze u različitim osnivačkim ugovorima – pretežnim dijelom u Ugovoru o Evropskoj zajednici , a manjim u Ugovoru o Evropskoj uniji ( Evropski savjet , nekoliko značajnih komiteta u okviru Savjeta , te Europol i Eurojust ). Drugim riječima , institucionalna struktura Evropske unije ilustruje ideju organizacionog jedinstva i funkcionalne različitosti .
Ukoliko Lisabonski ugovor stupi na snagu , izložena slika se u mnogo čemu mijenja .
Prvo , Evropski savjet prestaje biti jedini “ organ ” ili “ tijelo ” Unije , postajući i formalno “ institucija ”, a time i dio tzv . tvrdog institucionalnog jezgra .
Drugo , pomenuto institucionalno jezgro umjesto sadašnjih pet , navednih u Ugovoru o EZ , ima sedam institucija u užem značenju tog pojma , s tim da su sada navedene u reformisanom Ugovoru o EU – ne kao sada u Ugovoru o EZ .
I treće , ovakvo redefinisano institucionalno jezgro opslužuje rekonstruisanu Evropsku uniju – koja je apsorbovala postojeću Evropsku zajednicu .
Imajući sve ovo u vidu , prvo će biti predstavljeno političko institucionalno jezgro , kako je navedeno u uvodnoj odredbi Ugovora o Evropskoj zajednici , pri čemu je Evropski savjet “ umetnut ” između Savjeta ministara i Komisije . Sljedeći segment predstavlja Evropski sud , uključujući i Sud za službeničke sporove , čije uspostavljanje je omogućeno Ugovorom iz Nice . Konačno , završno poglavlje sadrži osnovne napomene povodom “ Ostalih institucija i tijela ” – Finansijski sud , Ombudsman , Evropska centralna banka , Evropska investiciona banka , Evropski socijalni fond , te nekoliko “ unijskih ” tijela ili agencija .
12
European Environment Agency ( EEA ) – Uredba 1210 / 90 , OJ L 120 / 1 / 90 .
41