Sayfa 67
KARIN TOKLUĞUNA [*]
öfkemi tetikliyor içimdeki korkular
zamanı sayıklıyorum uykularım yarım
düşleriyle uyur gibi bir çocuk saflığında
şiirler yazıyoruz karın tokluğuna
bazen bir çocuğun heyecanından farksız
kimi gün bir cumartesi annesinin feryadında
sessiz, sakin, korkusuz ve pazarlıksız
şiirler yazıyoruz karın tokluğuna
hep aynı masallarla avutup kendimizi
gurur ve aşk okşarken içimizi
çevirip yüreğimizin namlusunu
açlığın ve yoksulluğun şakağına
şiirler yazıyoruz karın tokluğuna
ne zaman kendimizden söz etsek
yavaş, yavaş azalan ve eksilen
gülen yüzlerinden umut kesilmiş dostların
her gün bir şey daha yitiriyor
unutuyoruz bildiğimiz ne varsa
nasıl anlatmalı akıp giden zamanı
hiç kimsesi kalmamış gibi yalnız
tek başına ama herkesle bir arada
şiirler yazıyoruz karın tokluğuna
kaçmak mı diyorsun buna kendinden
kaçtıkça çoğalıyoruz kendimizden
bu olsa olsa bir çeşit özlemdir
bir uzaklığın sevinçli hüznünden
en çok susarken kanar ya insan
nehirler gibi akıyoruz durmadan
“ben, bir gün şiir yazıyordum
herkes bir gün şiir yazıyordu
serkan engin şiir yazıyordu
karın tokluğuna…”
MERİÇ AYDIN
ÖNEMLİ NOT: Değerli okurlar; bu şiir geçen sayımızda eksik ve hatalı yayınlandığından
yeniden yayınlamayı uygun gördük. Şairinden bu hata nedeniyle özür dileriz.