Emeğin Sanatı 159. Sayı
NE BİR EKSİK OLSUN NE FAZLA
RESİM: AMELİN ALBİN
Sorarlarsa beni çağlara tartı kalan
Dost özlemli yargılanmalarda:
-Onu sattılar, dersin,
Fikir inmeli sazların eşliğinde
Devrim adına ilahiler okuduklarında
Onu sattılar, dersin, ey oğul!
Uygarlığı ve yaşamı elleriyle üretenleri,
Çalışmayı ve yönetmeyi hakça bölüşenleri
Saf dışı etmek için dirilişimizi karaladılar,
Düşünceyi cüceleştirdiler, umudu kırdılar
Yazarı, çizeri ve okuyanı...susturdular
Ve şairleri boğdular!
Herkes biliyordu çeliğin sertliğini.
Herkes biliyordu çeliğin eğilmezliğini.
Kimler bilmiyordu ki aklanmasını,
Bir kurban gerekiyordu bir kurban
Adamak için yaratılan sahte mitoslara!
Salonlara dönerek ve göğsünü gererek:
-Onu sattılar, dersin ağız dolusunca!
O günlerden bir gündü, oğul.
O gün de yazınca hesabına suçsuzluğunu
Ve suçlamalardan almış oldu payını.
Ey oğul, ne bir söz fazla söyle, ne eksik,
Aynen söyle:
-Oysa o, çıkmazlara sürülen büyük emeğin
Kurtuluşuna ışık tutuyordu dizeleriyle.
Ey oğul, ne bir eksik derim, ne bir fazla
Eğer okunursa dizelerim, tamamlar
Gerisini bir gecikmiş savunmanın.
ABDULLAH KARABAĞ