1
Giriş
1
Çeviri: Doç. Dr. İpek IŞIK GÖNÜL, Prof. Dr. Ömer ULUOĞLU
BÖLÜM İÇİNDEKİLER
Tarihsel görüş açısı
Cerrahi patoloji ve patolog
Cerrahi patoloji ve klinisyen
Cerrahi patoloji ve hasta
Cerrahi patoloji raporu
Preparat tekrar değerlendirme ve konsültasyon
Histolojik tanının sınırlılıkları
Biyopsi
1
3
3
5
5
9
10
11
Tarihsel görüş açısı
Cerrahi patoloji, Paris Üniversitesi’nde ünlü bir klinik cerrahi profesörü olan Velpeau zamanından beri uzun bir yol katetmiştir; Velpeau 1853’te yayınlanan meme hastalıkları hakkındaki çalışmasında
şöyle demektedir: *Çıkarılan herhangi bir tümör ya da tümör benzeri
lezyonun kanseröz yapıda olup olmadığına karar vermek için, mikroskop kullanımı hiç de gerekli değildir. 1870’lerde, Carl Ruge ve meslekdaşı Berlin Üniversitesi’nden Johann Veit, cerrahi biyopsiyi tanı
için zorunlu bir araç olarak tanıtmıştır.4,6 Bunu izleyen tartışmalara
karşın Kiel’de cerrahi profesörü ve önde gelen askeri bir cerrah olan
Friedrich von Esmarch 1889’da Alman Cerrahi Kongresi’nde, malign
tümör kuşkusu olan hastalarda ciddi organ kayıpları ile sonuçlanacak ameliyatlardan önce mikroskopik tanının konmasının gerekliliği
üzerine zorlayıcı tartışmalar yapmıştır. Kısa süre sonra, donduran
mikrotom tanıtılmış ve frozen kesit yöntemi bu önerinin kabulünü
hızlandırmıştır.18 Birleşik Devletler’de (ABD), cerrahi patoloji uzmanlığı (geniş anlamda canlı patolojisi olarak tanımlanmıştır) belirlenmişti ve başlangıçta cerrahlar, jinekologlar, dermatologlar ve diğer
*Velpeau AALM’den. Traité des maladies du sein et de la region mammatre. Paris, 1854.
İngilizce’ye Henry M. tarafından çevrilmiştir. Meme ve meme bölgesinin hastalıkları
üzerine bir tez (“A treatise on the diseases of the breast and mammary region”). Londra, 1856,
s. 479–480.
İntraoperatif konsültasyon (‘frozen kesit’)
Tanısal sitoloji
Dijital patoloji ve telepatoloji
Cerrahi patolojide bilgi edinme sistemleri
Otomatize anatomik patoloji sistemi için bir model
Kalite değerlendirmesi
Cerrahi patolojinin yasal yönleri
11
13
15
15
17
19
19
klinik uzmanları tarafından geliştirilmiştir.3,7,17,19 Joseph Colt (‘Kanlı’)
Bloodgood’u ilk tam eğitimli Amerikalı cerrahi patoloğu yaptığından
dolayı William S. Halsted’in, Hopkins’te cerrahi patoloji bölümünü
kuran ilk Amerikalı cerrah olduğuna inanılır.15 Başlangıçta akademik patoloji kuruluşları tarafından ilgisizlik ve bazen de küçümseme ile karşılanan bu öncü çabalar, büyük oranda başarılı olmuştur.
Gelişimin ikinci fazında, uzmanlığın patoloji eğitimi almış kişilerce
yapılması noktasına gelinmiş ve bunu uzmanlığın mantıklı ve belki
de kaçınılmaz bir biçimde patoloji departmanları içine alınması izlemiştir.13 ‘Cerrahi’ ve ‘genel’ patologlar arasındaki altyapı, felsefe ve
amaçlar açısından var olan farklar nedeniyle, iki okulun birleşmesi
süreci yavaş, karmaşık ve bazen korkutucu olmuştur ve halen devam
etmektedir. Son zamanlarda bazı klinik gruplar tarafından (özellikle
gastroenterologlar) eski şemanın bir varyasyonunun geri getirilmesine yönelik yapılan bazı temelsiz girişimlere karşın, bu düzenlemenin
entellektüel, lojistik ve finansal yararları, gerçekçi bir bakışla, herhangi bir alternatif şema ile ilgili tüm taraflar için fazlasıyla açıktır.
Yirminci yüzyılın ilk yarısında ABD’de cerrahi patoloji uzmanlığının güçlendirilmesine katkısı olan birçok kişiden, özel olarak tanınan isimler arasında New York şehrindeki Columbia-Presbyterian
Hastanesi’