yani kişinin daha geniş topluma karşı daha az iyi niyetli olma eğilimine yol açtığını belirlememizi sağladı .
Uzun bir tutukluluk süresinin ortalama olarak toplum yanlısı davranışta zayıflamaya yol açtığı , mahkumlar daha az özgecil hale gelirler , daha az güven gösterirler ve özellikle cezaevi dışındaki insanlarla etkileşimde bulunurken iş birliği yapmaya daha az istekli oldukları ortaya konuldu . İkincisi , basit bir bilişsel müdahale gerçekleştirilerek etkinliği incelendi . Hapishanede geçirdikleri süre ve hapis cezasının davranışları üzerindeki etkisi hakkında kısa bir metin yazmak zorunda kalan mahkumlar , sonraki deneyde böyle bir metin yazmayanlara göre çok daha fazla sosyal kararlar verdiler .
Sonuçlar , mahpusların toplum yanlısı davranışlarının uygun araçlar ve müdahaleler ile teşvik edilebileceğini göstermektedir . Bu tür kanıta dayalı bir yaklaşım , yalnızca cezaevlerindeki aktörler ( mahkumlar , gardiyanlar , idare ) için değil , aynı zamanda yargı ve genel halk için de önemli avantajlar sağlayabilir .
Norveç hapishane rehabilitasyon sistemine oldukça sıcak bakarken FAIR ' den Norveç verileriyle yapılan araştırma , hapis cezasına çarptırılan suçluların işe başlama olasılıklarının iki kat daha fazla olduğunu gösteriyor , diyor . Buna ek olarak , yeni suç işleme olasılıkları , tamamen şans eseri para cezası ve toplum cezasına mahkûm olan " daha nazik " bir yargıç atanan suçlulara kıyasla yüzde 40 daha düşük . Araştırmalar gösteriyor ki , hapishanede daha kısa süre kalmak rehabilitasyon için uzun vadeli cezalardan daha iyidir .
Suça giden yolda , gençlerin becerilerini güçlendirerek mücadele edilmeli ve suçtan kurtulmanın yolu da eğitimden geçmektedir . Hapishane , intikam değil , rehabilitasyona odaklanmalıdır .
Norveç cezaevleri suçluların işgücü piyasasındaki fırsatlarını artıran çeşitli programlara sahiptir .
Para cezası veya toplum cezası rehabilitasyonu kolaylaştırırdı . Halihazırda işte veya eğitimde olan suçlular için hapis cezasının ayak bileği ateli kullanımının artırılmasıdır . Bu aslında son beş yıldır Norveç ' te yapıldı . Ayak prangası kullanımının , genç suçluların eğitimlerini tamamlamalarına ve daha az bir ölçüde hayatlarının ilerleyen dönemlerinde kamu refahı programlarına girmelerine katkıda bulunabileceğine dair birçok gösterge vardır . Uzun cezalar şeklinde daha katı cezalar , suçlunun iş olanaklarını azaltırsa talihsizdir . Hapisten işsizliğe geçerlerse , suçlu , suç kariyerine devam etmeye " zorlanabilir ". Toplum için bu bir kazan-kazan politikasıdır . Daha az suç , polis işi , yargılama ve hapis cezası şeklinde büyük maliyet tasarrufu anlamına gelir . Rehabilitasyon ayrıca işe katılımın artmasına ve dolayısıyla vergi gelirlerinin artmasına ve işte olmayanlar için kamu refahı programlarına yapılan harcamaların azalmasına da yol açar .
Peki bizde bu durum sağlanabilir mi ? Çalışmalar yapılsa da maalesef yeterli değil . Denetimli serbestlikler ne kadar telafiye yönelik hareketi desteklese de birçok denetimli