Dilhâne Mayıs Sayısı MAYIS Sayısı (1) | Page 21

ÇÜNKÜ BEN BÖYLE BÖYLE DELİRDİM Leyl-i Mercan Galiba deliriyorsun Fark edemedin değil mi bunca zaman Uçurumdan dönüşün her soluğunda, bir yudum soğuk su istedin ya hayrına... Eline verilen adresi bulamamanın çaresizliğiyle, mecburen yüzünü sana bakarken yakalamaya çalıştığın insanlar, bakar mısınızlar, şu adresi bulamadım, belki de kayboldumlar, medet umman tanımadıklarından, belki bir katilden ya da belki annesini terk etmiș biri veya kızının saçını hiç okşamamıș ya da en korkuncu o derin gözlerin varlığını bile kabullenmemis, annenin sırtına atıp bütün günahları, sonra da terk etmemiş bu şehri ve utanmadan annenin yüzüne dönüp banane diyenlerden. Evet sen medet ummuștun, o annelerin katili sana yardımcı olduğunda dünyanın en nadide insanı olmuştu gözünde, çıkmaz sokaklara girmedin sayesinde, sayesinde bir ev buldun kavgalarını rahat saklayabileceğin, ya da en sahtecilerinden merhabalar satılan dükkanlar gördün, hepsi onun yardımıyla hepsi hayrın yordamıyla... Evet evet kesin deliriyorsun, ben fark ettim fark edemeyișini, katilin olmaya geldim. Adreslerini benimle de paylaşır mısın derdim ama beceremiyorum aklım da tutmayı, üzgün değilim hafızam iyi değil, üzgün değilim kız çocuklarına da kayıtsız kalamıyorum. Sen de üzülme deliriyorsun bu iyi.. Aklı kullanmayan bu kalabalıklardan kurtulduk, kullanılmayan her şey eskimiștir. Eski kafayız biz artık, bir daha delirmeyiz. Bir kere delilik var ve yalnız bir yangın. Bu dünyada yandıysa kafamız, ateşten kurtulamadıysa yürek, iki kere yakmaz kulunu, bir yangın var, bir yanış, biz hakkımızı burada kullandık say. Gel şu adresi bulalım şimdi, şu amcaya ne dersin hem katile de benzemiyor çok, peki ya kızını sevemeyen, şehri de terk edemeyen cinslerdense, bu korkunç işte galiba ben yapamayacağım. En iyisi biz yine de en masumunu seçelim, katile benzeyeninden. Yürek öldürme ihtimali delirtiyor beni çünkü. Çünkü ben böyle böyle delirdim. Yoksa çoktan o adresi bulur gelirdim... 21