Söyleşi
Söyleşi
Fatih Duman
Dünya çocukları üzerine mütalaa yapmak istiyorum aslında. Gezmeyi,
coğrafyaları ve coğrafyalara göre çocukları keşfetmeyi ve onlar hakkında
yazmayı düşündünüz mü?
Buna ayrı bir kitap ya da özel bir araştırma diye hiç bakmadım ben. Zaten
her yazdığım yazıda ya da kitapta bir parça çocuk oldum. Sadece kendimi
ya da kendi çocukluğumu değil daha ziyade mazlum coğrafyaların masum
çocuklarını yazdım. Ben masumiyetin sadece çocuklarda kaldığına
inanıyorum. Çocukların öldürüldüğü bir dünyada yaşamaktansa çoğu
zaman utanıyorum. Ve biliyorum ki vicdanı olan her yazarın istese de
istemese de cümlelerinde masum çocuklar olur.
Güçsüz ve suçsuz bir âdemi öldürmenin elbette hesabı vardır; bizim ise
bu dünyada onlar için ufacık bir çabamız, Allah-u Teala’ ya ahirette
vereceğimiz cevaba bir dayanak olması gerekir. Ne yaparsak, karınca
misali… Çocuklarımız gülünce çiçek açan gönlümüz; zulüm ve ölümle
pençeleşen mazlum coğrafyadaki çocuklarımızı hatırlayınca, çöle
dönüyor… Bizim elimizle düzelmesini isteriz, en azından
ülkemizdekilerden başlamak gerekir diye düşünüyorum. Mesela,
mülteci çocuklarımız için fahri olarak; karınca misali neler yapılabilir?
Şunu en başta söylemek lazım dünyada bu mazlum çocuklara ses olan
onların elinden tutan hem devlet hem de millet düzeyinde tek ülkeyiz. O
masum çocuklar için hiçbir şey yapamayanımız oturup da saatlerce ağlıyor. Biz
elimizden geleni yapıyoruz aslında, elbette daha fazlası yapılabilir. Burada
zulme ortak olan, sessiz kalan ve bundan menfaat devşiren başkaları var.
57