DE BANKNOOT. 33
aan de netelige omstandigheden, die de uitoefening van zijn beroep hem vaak deed ontwaren. Maar dit gebeurde zoo dik- wijls, dat hij zich niet lang in hetzelfde denkbeeld kon verdie- pen. Hij scheen zelfs nu en dan geheel onverschillig ten aan- zien van datgene hetwelk hem ten zeerste had geroerd en waarin hij vurig gewenscht had hulp te kunnen bieden. Men beschouwde hem dan ook dikwijls slechts als den geneesheer in de engste beteekenis van het woord, terwijl men zonder het te vermoeden in hem een beschermer en vriend had.
Dit was het geval met JULIËTTE.
Het scheen haar geen moeite te kosten al zijne voorschriften te volgen en nooit slaakte zij eenige klagt. De goede doctor zijnerzijds, ofschoon wel bemerkende dat lang geen overvloed bij onze weduwe heerschte, had er in de verte geen denkbeeld van hoe zij zich moest bekrimpen; zonder eenigen twijfel zou hij anders wel zijn bedacht geweest op eenig kiesch middel om haar te gemoet te komen.
De edele fierheid, met welke edele zielen tot zelfs de uiterste ellende weten te dragen, had JULIËTTE meermalen beangstigd bij de gedachte aan hulp in deze treurige omstandigheden – eene hulp die nooit meer dan nu van pas zou gekomen zijn. Tot zelfs hare laatste hulpbronnen waren uitgeput en gaan an- der middel schoot haar over om aan eenig geld te komen, dan dat zij eenen bijna nieuwen doek verkocht en de sieraden die zij bezat mede te gelde maakte. Het weinige dat zij er voor ontvangen zou, kon naauwelijks voor eenige weinige dagen strekken; de betaaldag der huur naderde met rassche schreden, en zij wist dat de huisheer een man was van onverbiddelijke stiptheid. Een onvoorziene ramp of eene zware ziekte waren in zijn oog geene geldige redenen om hem te bewegen tot een dag uitstel. Het geld moest er op dan dag zijn, al zou het hem op eene doodkist worden toegeteld.
JULIËTTE kon dus de minste hoop niet voeden dat zij eenig uitstel van hem zou erlangen. Bovendien zou het denkbeeld ook niet bij haar zijn opgekomen om het te vragen, gesteld al dat hij minder gestreng geweest ware. Zij dacht dus alleen aan de middelen om zich zooveel geld te verschaffen als zij volstrekt