GESCHIEDENIS VAN DE DEEJRHOUND.( vrij naar: Scotch Deerhounds and their Masters-G. Cuppj
Ongeveer rond 1800 waren er in verschillende delen van schotland al een flink aantal Deerhounds, vooral aan de westkust. In het uiterste noorden en in de laaglanden kwam het ras maar weinig voor.
In deze tijd waren er vijf grote bossen in Schotland, waarvan er voor ons eigenlijk maar twee interessant zijn, omdat in die bossen de Deerhound werd gebruikt voo de jacht op herten.
De bekendste die deze jacht nog bedreef is ongetwijfeld kolonel Alaster Ranaldson MacDonnell, beter bekend als Glengarry. De honden die hij en zijn clan bezaten, waren erg beroemd en zeer geschikt voor de hertenjacht, hoewel het niet altijd raszuivere Deerhounds waren.
Andere bekende mensen in verband met de Deerhound in die tijd waren kolonel Mitchell of Strathmashie, die erg vee waarde hechtte aan de raszuivere Deerhound. Ook de honde: van de familie Lochiel waren vrij bekend, één van hun honden heeft waarschijnlijk de laatste wolf in Schotland gedood. De Camerons fokten ook zeer goede honden, maar ze konden hun Deerhounds lang niet altijd proberen op herten, dus jaagden ze voornamelijk op vossen en otters.
Ook een dominee, namelijk Dr. Thomas Ross, heeft vrij veel met Deerhounds gefokt en gejaagd, hij was er zelfs trotser op dat zijn honden afstamden van de honden van de Hertog van Gordon, dan op zijn eigen adelijke voorouders.
Lord Seaforth bezat in die tijd ook erg goede, zeer grote honden, waarvan gezegd wordt dat ze afstamden van de " Irish wolf-grew "( wellicht werd hier de " Ierse Wolfshond mee bedoeld), evenals de honden van Mackenzie of Applecross.
Uit oude boeken wordt niet echt duidelijk hoe die oude Deerhound, die toen nog met hele verschillende namen werd aangeduidt, er nu precies heeft uitgezien. Er wordt namelijk onderscheid gemaakt tussen de Highland Deerhound en de ruwharige greyhound, de laatste zou een hond gewees zijn, groter dan de greyhound, maar met een ruwe vacht. Van de Highland Deerhound wordt gezegd, dat hij nog grote
( 20)