entda çırdını tübüne uya etemidi, ol taş hunalarını tübünde entda papatyala, babatcala çağamıdı bilmeyme, alay a bilgenim; Ol keng arbazda da, ol men ösgen tiyreni oramlarında da endi çırt bir sabiy tavuşnu eşitilmegeni...
Sabiyligimde karnaşlarım, egeçlerim, atam, anam, atamı anası-atası, kar-naşları bla bir ullu, tolu üydegi bolup caşağan ol arbaznı içinde, tohtamazdan bir caşav dıgalası barğanlıkga, biz sabiyle, kesibizge ençi oyunla kuray, bek tatlı caşayedik. Ol künle kaçan esime tüşse kart anamı otcağada bişirgen ol cılı gırcın iyisle ma bügün da burnuma keledi. Esimden ketmegen dağıda bir zat; '' Oyun üyçügüm!''.
Ol oyun üyümle canım bir edi. Kış tavsulup künle cılına tebregenley men da üyçügümü kurap tebreyedim. Suv böçgeni töngeretip arbaznı bir müyüşüne süyeyedim, ızı bla da üsüne kangalanı töşep başın cabayedim. Üyden cıyğan castıklanı içine töşep içini casayedim. Boyum tengli ol üyçükde caznı caz uzunu, ma alay gor bolub oynap turuvçan edim. Kart atam, manga kengden karab:
'' Meni kızım ullu bolsa mimar bollukdu, tiymegiz, etmege koyuğuz '' devçen edi. Okup atam, kısharak boylu, cayda kışda başından fötür börkün tüşürmegen, kereksiz söz söleşmegen, sabiyliginde okuğanların ol kün kibik akılında tutabilgen, hıysablı, bilimli, har nede da kesine bazğan, köp işlegen, zakiy, sözüne bağa berilgen akıllı bir insan edi.
62
Künorta azannı tavuşun eşitgenley, gincilerimle etgen uşağımı cartı koyup, anı katına çabayedim. Alay a men bileyedim da; ol zaman, anı hurcununda asırağan kümüş sağatın kurğan zamanı edi. Eşik allında catma tüpnü kö-lekgesinde kesine ençi keng ağaç şindigine olturğan Okup atam, sağat 12 ' ge kelgenley bir kesek daha artına tayanıp, gitce kökürek hurcunundan ol cım-cım cıltırağan kümüş sağatın çığaruvçan edi. Bu işni ete turup bet türsününden anı üçün '' Zaman '' nı kalay bağalı bolğanın, kim bolsa da anglar edi.
Ol hurcun sağatını töpbesinde uzun sıncırnı tuthan hırçığın '' cır-cır '' deb arı bla beri burup tebrese anga ullu seyir etip karağanımı esgerib;
-Bügün da sen kururğa izleymise kızçığım?.. deb soruvçan edi. Men de kuvanç bolup anı katına kısılıp, kururğa küreşgellikge etalmay ızına berüvçen edim. Ol kümüş sağatnı kıyırında oyuvla da, üsündegi ol tren surat da bügünlükde esimde turğanı kart atamı sabiy cüregimde cerini terenligini belgisidi.
'' Zaman ''... devçen edi, '' Caşavda bek bağalıdı, kaçan da kuruvlu tutarğa kerekdi. Zamannı kurğannı başhalağa koysa adam, ol zaman anı tül, başhalanıkıdı ''... Men anglap koyalmayedim o sağatda...
Endi seni anglayma atam, cathan ceringde tınç cukla canım. Endi bizde zaman kurulmay kesi allına barğanlıkga men dijital sağatımı üsüne seni söz-leringi kurama. Bir kün keç kalama kesime, bir karasam ozub keteme kesim-den. Alay a, sen aythan har söznü men kurama zamannı üsüne...
D J TAL ZAMAN
İ İ Ay, ötüp ketgen zaman! kesi allınga bir çabasa