Kalabalıklar içinde yalnızdım. Ama yazdıkça çoğalıyordum. Önce kendi içimde çoğaldım, sonra yazdığım dizelerin dokunduğu kalplerle...
Evet, yaşam büyük bir roman bazen kısa bir şiir. Ben şimdilik o romanı okumaya ve hayatı harflerle dokumaya devam ediyorum. Bir gün bu roman bitecek ama, şiir hep yaşayacak... kalbimle doku( n) duğum, kalplerde.
54( 13-14 yaşlarında şiire başlamama vesile olan bu şiir için
Orhan Veli '' ye sonsuz saygım ve sevgimle...)
ANLATAMIYORUM...( Orhan Veli Kanık)
Ağlasam sesimi duyar mısınız,, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum
AYTIP ANGLATALMAYMA
Cılasam tavuşumu eşitirmisiz? Nazmularımda; Tiyelirmisiz, Cılamuklarıma, kollarığız bla?
Bilmeyedim cırlanı bıllay bir eruv, Sözleni ese, bıllay bir dıkgı bolğanın, Bu avruvğa tüşerden alğa.
Bir cer bardı, bileme Har zatnı aytırğa bollukdu