Caffe Montenegro br. 164. Caffe Montenegro 164 | Page 110

Moj hotel smješten je na oko tri
minuta hoda do statue Jan Van Eyck-u,
a tik iza statue klupa iz scene u kojoj
moji omiljeni gangsteri Ray i Ken dis-
kutuju o svojoj nezahvalnoj profesiji
profesionalnih ubica.
Belfry - toranj na trgu Markt
SA POGLEDOM NA KANAL
Od stanice do istorijskog centra grada,
trga Markt, vučete kofere desetak minuta.
Vučete kofere tako pažljivo, ali vas čuje
i stara majka koju ste ostavili u dalekoj
Crnoj Gori. U prevodu, sve je popločano i
sve izgleda kao što je izgledalo prije više
stotina godina – istorijski dio Briža je pod
zaštitom UNESCO-a od 2000. godine. Iako
sada kroz sve ove male kaldrmisane ulice
buku prave točkići kofera iz najrazličitijih
nacija, potrebno vam je svega tri grama
mašte da zamislite nekog srednjevjekov-
nog trgovca tkaninama (što je bila glavna
djelatnost stanovnika) koji se cjenjka baš
tu na ćošku, a možda zabrinutog renesan-
snog slikara zasukanog brka i poflekane
odore (ili ipak Ray-a i Ken-a koji se već u
prvih 15 sekundi “In Bruges“ žučno ispre-
piru da li je Briž rupčaga ili nije rupčaga).
Smještaj u Brižu je avantura za sebe –
postoji samo ili krajnji očaj, ukoliko želite
da prođete što povoljnije ili trocifreni iznos
za jedno noćenje, ako ste ljubitelj lagod-
nijih okruženja. Ovo se naravno odnosi
na istorijski dio grada. “Ter Brughe“ hotel
je bio moj izbor, jer kako najlakše kupiti
jednu ženu sa osjetljivom estetikom ako
ne tamnim gredama na tavanici, čistim
bijelim čaršavima i pogledom na kanal.
Preskočiću da se iznova naježim pominja-
njem koliko me je “soba sa pogledom na
kanal“ bahati klik na Booking-u zapravo
koštao, ali je bilo krajnje nelogično odsjesti
u gradu koji zovu “Venecija sjevera“ negdje
izvan tog duha. Vratimo se vedrijim temama.
110 CAFFE MONTENEGRO