Njerëzit ishin të lumtur pas
ylberit; duke e adhuruar atë si Zotin
të dehur nga shpresa
ata harruan ëmbëlsinë
e “SOT” në ikje
Ne qeshnim
dhe ata na u dhimbsën
Ne u puthëm
dhe na ra të fikët
Obligimet
Është gjaku andej i tharë
në gurët e lashtësisë
pishat liruan rrëshirën
që kapi dhimbjen tonë
Atje në Veri të Kosovës
ku është shpella e mermertë
e stërrlashtësisë në mitrën e tokës
sakaç zbuloi të gjitha
fshehtësitë si rrasat
e gurit nga epoka e mezozoikut
diçka brenda po vlon
si gjaku në trup nxeh
pjesë të paralizuara të shpirtit tonë
këtej në rrugën time ku
xhini i moshuar parakaloi
të shfaq gatishmërinë e tij
149