nga leshteriku të disenjojë fustan të bukur të qëndisur
me dashurinë timë më të skajshme
Unë kam kohë të vuaj për të barqet
e uritura diku larg nga
të korrurat e mia të bollshme dhe
shpërndajë ato larg këtej
Unë kam kohë të vë mjaltë në fletë formë
zemre të gjethe- dellit
të shërojë plagë dielli të të tradhëtuarve dhe...
dhe lexoj & përgjigjem miqëve të largët të
Facebook-ut të cilët ma urojnë ditëlindjen
Unë kam kohë ta shikojë hënën tek ngjitet
lartë në kodër dhe di se ajo
nuk është e ndarë vetëm se
qepalla ime është e thyer
Unë kam kohë të dua, dua, dua...
vetëm sepse dua dhe
nuk ka asgjë tjetër të lihet pas
asgjë përpos Dashurisë njeriu nuk mund të pendohet
Pyetjet e Angeloidit
A jam unë gur i thjeshtë?
Të më gjuajnë larg nga shikimi
A jam lëkurë tigri
Të më shkel tregtari i pashpirt
A jam gjaku për t’u thithur nga shokët e afërt?
A jam udhëheqës i fisit të humbur?
Të më adhurojnë si të shenjtë
Jam profet i zhdukur?
145