Fahredin Shehu
***
Dragoi
Dragoi qe emri i tij derisa vdiq pasi që e vrau
kurreshtja e babait të tij me përgjim të pistë
kishte zakon të zgjohej në mengjes dhe degjoj
kendimin e gjelit nga Shkodra në Shqipëri dhe
kur gjeli mbaroi ai shkoi në prehër të nënës
dhe i tregoi sa të ligj kishte vrarë me bastunin
e bërë nga druri i lajthisë
Nana e vjetër me hartën e qiellit në fytyrën e saj
kishte zakon të qeshte, ledhatojë dhe erdh ca lotë ashtu që
ato mund të kullojnë në faqen e Dragoit
Krihë të vegjël mbante Dragoi nën tunikën prej muslini
e qepur nga nëna e tij Miriai dhe isharete prej disa
Arkengjëjve të qëndisur me mëndafsh bojë çiviti
të blerë në Selanik para vrasjes së Princit Austrohungarez
Franz Ferdinand në Sarajevë
Seç rigrupoheshin ditëtë në duaj si llastare hardhie
Nana mblidhte petalet trëndafilash bojë- gjaku
për xhem, i cili ishte kënaqësi e vazhdueshme familjare
Babai u përbirua në dhomë pas perdeve
nga armaç i rëndë, vëzhgoi Dragoin duke u zhveshur
për të bëra larjen rituale me kripëra nga shtatë detëra
të shkrirë në vaskë
babai në lahtar shikoi krihët e Dragoit- njërin në anën e majtë
tjetri në anën e djathtë të shpinës
babait i ra të fikur nga frika, nana erdhi pas dhimbjes
së ashpër si vetëtima që çan qiellin
141