Bilakis Dergisi Ocak Sayısı ocak sayısı | Página 18

Annem Demişti Halil Akdağ Özgür Devrim
bozkircocugu.tumblr.com

Karanlıkta el yordamıyla bulup yaktığım sigara
Bebelere balon amcalar ki muhakkak babamın cebinde bozuk para yoktur
Çağlaya dalmaktan kayısının çağlanın yetişmiş hali olduğunu bilemedik
Ama yine de pazardan dönen komşuların poşetlerini taşırdık
Eski başlangıçlar, yeni bitişler
Zararın neresinden dönersem döneyim, annem sarılıp, "geçti oğlum"
diyecek nasılsa
Paçamızı çırpsak yalnızlığın tozu çıkar
Köprüden geçerken aşağı bakan bir adamken, karşılara bakmayı öğrettin
bana,
Seni görünce karnıma top geldi, soluğum kesildi
Gözleri boşa harcanmış senelere özetle yorgundu
Benim saçlarım yastığa intihar ediyor
Yazın kuruttuğumuz tütünlerden, kışın hasret yaptık
Sen susunca geliyor, rakının ikinci dublesinde gelen
İyelik eki iç çekerek uzamıyorsa söz gelimi
Üzüntüttürüyorum
Annem kış çiçeklerini seviyor
Yaz çiçeklerini görecek zamanı olmazmış
Ve köy kadınlarının elinde bir çiçektir
Çalışmaktan tutan nasır
Avucu küçük diye beş taş oynayamayan bütün kuşları, vurdular o taşlarla
Bisikletle arka sokağa çıkması yasak çocuklardık
Artık iki elimi birden bırakarak hayal kurabiliyorum
Ellerim yara bere,saçların en güzel zula
Dudağımda aralık çatlakları
Kanamaya yüz tutmuş eski Ankara ayazları
Ana avrat dümdüz gidince haksızlıklara
Rahatlamaya çıkıyor bu yol
Biraz da evliyadır martılar suyun üstünde yürüdüğünden
Yeşile sür kaptan
Hırkasını giymeyi unutmuş kırmızı yanaklı kızın hikayesini yazacağım
Bülbül görmüş duta döndüm
Gelen geçen bana baktı.

17

Bir çocuk unutuluyor,
Soğuk konteynırlarda
Ve binlerce çocuk ölüyor
Zengin dünyamızda (!)
Bir çocuk,
Ansızın üşüyor,
Uzakta değil;
İçimizde ısınacak."