AÇ BURUN AZ PARA
Senin tenin vardı.
Tenin en katmerlisinden;
Tenin en dikenlisinden bir güldü.
Tenin her gün birkaç şairin kaleminden
dökülürdü.
Ve o şiirlerle o şairler para kazanırdı.
Teninden para kazanmak mı? Haşa.
Ne senin namusunda gözüm var ne ananın
babanın adı çıksın...
Fakat karın tokluğuna seviyorum seni
biliyorsun.
Ben eminim sana şiir yazanlar da benim gibidir.
Senin tenin gülse, toprak benim tenim gibidir.
Ben sana bakamam.
Ben senin teninin kokusunu koklayamam.
Benim burnumun direği sızlar, kusura bakma.
Ben öyle pek lirik bir adam da değilim.
Karın tokluğuna seviyorum seni diye açlıktan
mı öleyim?
Tenine şiirler yazıp onları satıyorum, affet.
Affet, bu para meselesine karıştırdığım için
seni.
Fakat bu açlık sen de bilirsin pek zalimdir.
Tenine yazdığım şiirleri satmadığım sürece,
Gömleklerimin kolları kelepçelerimdir
Yiğit Selim Pekzeren
vurbeninemed.tumblr.com