Zwemster Inge de Bruijn
Hoe ziet een week er voor jou uit?
Dat is heel verschillend. De ene week is helemaal volgepland met van alles en nog wat en de andere week is het veel rustiger en dan heb ik weer alle tijd om te sporten. Het ligt eigenlijk aan de opdrachten die er zijn. Als ik een opdracht heb in Saudi Arabië ben ik een hele week weg.
Dus het is heel gevarieerd. In die zin heb ik totaal geen heel strak en gestructureerd leven meer zoals ik in Amerika tien jaar lang had. Toen stond ik elke dag om 4.30 uur op. En dan acht uur per dag trainen, eten, slapen en om 21.00 uur naar bed. En dat dagelijks. Ik vind de vrijheid die ik nu heb ook wel heerlijk moet ik zeggen.
Daarnaast ben ik al twee jaar lang columniste van De Telegraaf. Ik schrijf columns over alle grote zwemtoernooien.
Heb je ook nog dromen en wensen voor de toekomst?
Ik wilde als meisje altijd stewardess worden en de hele wereld overvliegen. Nou, dat geluk heb ik eigenlijk gehad door het zwemmen. Zwemmen was mijn passie, maar het reizen toen eigenlijk ook al. Ik sta nog steeds met een 'big smile' op Schiphol en voel me echt bevoorrecht dat het kan. Ik kan ook niet wachten om weer een reisje te boeken en het eerste de beste vliegtuig weer te pakken. Daar kan ik echt heel erg van genieten. Ik zou nog heel veel plekken willen bezoeken waar ik nog nooit ben geweest. Mijn motto is nu toch wel steeds meer ‘carpe diem’. Ik leef met de dag, zeker in deze tijd, want je weet nooit wat er morgen kan gebeuren. Genieten, je leven leven, pluk de dag.
De NOS gaat weer een documentaire met je opnemen in Amerika. Weet je al een beetje wat de inhoud daarvan wordt?
Het mooiste daarvan vind ik dat ik mijn Amerikaanse trainer Paul Bergen weer ga zien in Arkansas. Ik noem hem uit respect nog steeds ‘Coach’ of ‘Coach B.’ Hij is nu al in de tachtig, dus dat zal de laatste keer zijn dat ik hem kan zien. Ik hoop dat het snel wordt ingepland, want ik ben hem heel dankbaar. Hij heeft mij toch gemaakt tot wie ik ben nu en ik heb heel veel wijze lessen van hem geleerd die ook in het normale leven goed van pas komen, dus ik kan niet wachten om hem weer te zien. We hebben wel veelvuldig e-mail-contact, want ik heb me in deze coronatijd wel zorgen om hem gemaakt. Hij is toch behoorlijk op leeftijd. Maar hij woont echt 'in the middle of nowhere', dus hij komt niet heel erg veel in contact met andere mensen.