Priključila sam se kampanji pisanja Facebooku, koja je počela uzimati maha, i slijedom od administratora propisane procedure prijavljivala te grozne slike, čiji se autori često nisu niti potrudili upakirati ih u (loš) humor.
Koliko je frustracije izazvao odgovor na koji je naišla ta kampanja! Svaku je prijavu dočekivao ovaj odgovor: „After reviewing your report, we were not able to confirm that the specific page you reported violates Facebook's Statement of Rights and Responsibilities.“ Ništa problematično nije Facebook vidio ni u stranicama „Fly Kicking Sluts in the Uterus“, „Kicking your Girlfriend in the Fanny because she won't make you a Sandwich“, „Violently Raping Your Friend Just for Laughs“ ili „Raping your Girlfriend“.
Na fotografijama pretučenih žena, žena u modricama, vezanih, drogiranih i žena koje krvare, uz naslove kao što su "Ova kučka nije znala kada treba ušutjeti", Facebook nije prepoznao tragove ni seksualnog nasilja, ni govora mržnje, ni verbalnog zlostavljanja, ni narušavanja privatnosti.
U otvorenom pismu što ga je ranije ove godine globalna mreža ženskih udruga uputila Facebooku, navedena je još jedna zanimljiva stvar - dvostruka mjerila kojima društvene mreže odvaguju žensku golotinju.
- Оvе strаnicе i fоtоgrаfiје su оdоbrеnе оd strаnе vаših mоdеrаtоrа, dоk rеdоvito uklаnjаnjаtе sаdržаје kао štо su fоtоgrаfiје žena dok doje, žеna koje su imale mаstеktоmiјu i umjеtničkе prеdstаvе žеnskоg tijеlа. Osim tоgа, žеnski pоlitički gоvоr kојi uklјučuје kоrištеnjе ženskog tijеlа nа nе-sеksuаlni nаčin rаdi prоtеstа, rеdоvnо se zabranjuje kао pоrnоgrаfski, dоk je pоrnоgrаfski sаdržај - zаbrаnjеn vаšim pravilima - ostavljen, pisalo je u tom pismu, kojim je lijepo detektirano kako Fаcеbооk smаtrа dа је nаsilје nаd žеnаmа mаnjе uvrеdlјivо оd nеnаsilnih snimki žеnskih tijеlа, te dа је јеdinо prihvаtlјivо prеdstаvlјаnjе žеnskе gоlоtinjе оnо u kојеm sе žеnе pојаvlјuјu kао sеksuаlni оbјеkti ili žrtvе zlоstаvlјаnjа.
Neke su stranice uklonjene nakon gromoglasne kampanje; Facebook se posuo pepelom nakon što su i velike kompanije i brendovi protestirali protiv postavljanja oglasa za njihove proizvode uz slike koje pozivaju na silovanje žena. Učinio je to, primjerice, Dove - ali tek nakon što su ih kupci zatrpali apelima i obznanama da više neće kupovati proizvode te marke. Iako je put do tog malog uspjeha bio trnovit, ipak na kraju ima neke utjehe u činjenici da se promjena može izvojevati, i to „odozdo“, ako počne od malih, običnih ljudi koji ne pristaju na mračne strane tobožnje demokracije kakvu nude društvene mreže.
Sudjelovanje u kampanjama kojom korisnici društvenih mreža govore izričito „ne!“ nasilju, pitanje je i dobrog internetskog odgoja. Biti uzoran internetski građanin 21. stoljeća ne znači pućiti usne ogledalu koje u pijanstvu fotografiraš smartphoneom i odmah „podižeš“ na „zid“, nego to znači i prepoznavati govor koji trivijalizira ili veliča nasilje nad ženama i djevojkama kao govor mržnje te reagirati na njega. Kako? Kontaktirajući oglašivače čiji se oglasi na Facebooku pojavljuju pored sadržaja koji pozivaju na nasilje i koji degradiraju žene i zamole te kompanije da odustanu od oglašavanja na Facebooku sve dok se na toj mreži ne zabrani rodno zasnovan govor mržnje. Facebook bi, bude li sreće i pameti vlasnika (a novaca za to ne nedostaje), pritisnut ovim zahtjevima „odozdo“ trebao provesti učinkovitu obuku moderatora kako bi mogli prepoznati i ukloniti rodno zasnovan govor mržnje u virtualnom svijetu, koji doprinosi pandemiji nasilja nad ženama u stvarnom svijetu.
Maja Hrgović
*tekst je izvorno objavljen u Novom listu.
17