Εικ. 6: Οπτικές εκλέπτυνσης Παρθενώνα – Οι ακραίοι κίονες κάθε πλευράς είναι ελάχιστα παχύτεροι από τους υπόλοιπους
Το περισσότερο εντυπωσιακό στοιχείο του Παρθενώνα είναι τα γλυπτά του. Τα πρώτα που ολοκληρώθηκαν, ίσως ακόμη και να πάρθηκαν από κάποιο άλλο οικοδόμημα, ήταν οι μετόπες γύρω από την εξωτερική κιονοστοιχία. Αναπαριστούσαν τους Αθηναίους να παλεύουν με μυθικούς εχθρούς, Αμαζόνες, Κένταυρους και Τρώες. Σε κάθε άκρο του ναού υπήρχε ένα μεγάλο ανάγλυφο αέτωμα, αν και οι λαξευμένες φιγούρες διασώζονται μόνον κατακερματισμένες. Στα δυτικά, στην πλευρά την οποία θα αντίκριζαν πρώτη όσοι ανέβαιναν στην Ακρόπολη από την Αγορά, Ποσειδώνας και Αθηνά μάχονταν για την κατοχή της Αθήνας, στα ανατολικά, ουσιαστικά στην πρόσοψη του ναού, η Αθηνά εμφανιζόταν να γεννιέται μέσα από την κεφαλή του Δία. Γύρω, τους εσωτερικούς τοίχους και την κιονοστοιχία του ναού που είναι ορατή μόνο από κάτω υπό γωνία, διέτρεχε η ζωφόρος, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται τώρα στο Βρετανικό Μουσείο. Κατά μήκος της Δυτικής πλευράς αναπαριστώνταν ιππείς οι οποίοι παρατάσσονταν στις θέσεις τους.
Πολλοί θεωρούν τη ζωφόρο ως μια αναπαράσταση της πομπής των Παναθηναίων και έχει εκφρασθεί η άποψη ότι εικονίζει την πομπή της γιορτής του 490 π. Χ., ακριβώς πριν τη μάχη του Μαραθώνα, με τους ιππείς να είναι οι πολύ νεαροί άνδρες, οι οποίοι επρόκειτο να πεθάνουν ως ήρωες στο πεδίο της μάχης. Το ύφασμα που προσφέρεται είναι ο πέπλος, με τον οποίο θα ενδυόταν ένα αρχαίο λατρευτικό άγαλμα της Αθηνάς( το οποίο στεγάστηκε αργότερα στο Ερέχθειο), μετά την ολοκλήρωση των τελετουργικών εορτασμών. Ακόμη και αν η ζωφόρος δεν αποτελεί μια αναπαράσταση της πομπής των Παναθηναίων, θα μπορούσε να έxει σχεδιαστεί για να δείξει το σώμα των πολιτών της Αθήνας στο απόγειο της δημοκρατικής και πολιτικής ισχύος της και,
36