Արմեն Մխեյան
Դավաճանության գինը
-Սրիկանե՛ր,- այնքան ուժեղ բղավեց նա, որ Տաթևին թվաց` ուր որ է
կխլանա, -դուք օգտվեցիք իմ բարեհոգությունից, այնինչ երկուսդ էլ
հանցագործներ եք: Ո՛չ մի տեղ էլ չեք գնա, մինչև պատասխան չտաք
ձեր արածի համար:
Տաթևը Բադալյանի ձեռքին ատրճանակ նկատեց, որն արագ
ուղղվեց դեպի իրեն:
***
«Սա արդեն չափից դուրս է, - մտածում էր Մեսրոպյանը,սպանությունից երկու ժամ անց դեռ չեն կարողանում ճշտել
սպանվածի
ինքնությունը»:
Հերթական
անգամ
Գալստյանին
հրահանգել էր արագացնել սպանվածի ինքնության ճշտումը:
Իր ձեռքի տակ էին տպագրական սարքից հանված երկու էջերի
կրկնօրինակը: Անգլերենից չէր բողոքում, բայց իր համար էլ էր շատ
բառեր տարօրինակ ու անհասկանալի էին: Ի՞նչ էր այս ամենը
նշանակում, արդյո՞ք այս երկու էջանոց գենետիկայի բառերով
հարուստ փաստաթուղը կարե՞լի էր համարել ինչ որ կարևոր իրեղեն
ապացույց: Նրա ուշադրությունը գրավեց թղթի անկյունում հազիվ
երևացող նշումը, որն ավելի շուտ կնիք էր կամ դրոշմ: Թեպետ հստակ
պատկեր չկար, սակայն երևում էին LO ու LAB տառերը և LLSG
հապավումը:
Դուռը թակեցին ու հազիվ էր Մեսրոպյանն ասել` մտե՛ք, շեմքին
հայտնվեց Գալստյանը:
72